Gacchayar Ppayanna

Author(s): Vijayrajendrasuri, Gulabvijay
Publisher: Amichand Taraji Dani

Page 189

केटलाकने विदारता हता, केटलाकने तपावेला लोढानी स्त्री साथे आलिगन करावता हता, केटलाकना देहने कूतरा पासे करडावता हता, केटलाक भूख्या थयेला नारकोने धगधगता अंगारा खवरावता हता, केटलाकने तपावेला तेलनी कडाईमां भजिया पुडीनी माफक तळी रह्या हता, जेम पापड भांगे तेम केटलाकने मोगरना मारथी भांगी रह्या हता, केटलाकने वैतरणी नदीमा डुबाडी रह्या हता, ते वैतरणी नदी तपावेल तांबु तथा सीसाना उष्ण रस जेवी पाणीवाळी हती. - आवा आवा प्रकारनी घोर कष्टदायक यातनाओ आपता हता अंब विगरे पंदर प्रकारना परमाधामी देवोने अलग अलग कार्य करवानुं होय छे. १ अंब-केटलाक नारक जीवोने दोडावे, लाकडी प्रमुखथी प्रहार करे, दडानी पेठे आकाशमां उछाळे. २ अंबर्षी-नारकीना होठ, चामडी विगेरे कातरथी कापे, बेसारीने विदारे. ३. श्याम- नारकीओने ऊंचेथी नीचे पछाडे, तेमना हाथ- पग भालादिकथी वीधे. ४. सबळ-आंतरडाओ काढे, काळजूं तलवारथी कापे, गदा, भाला प्रमुखथी हणे. ५. रुद्र-तरवारथी माथु कापे, गदाथी मारे, त्रिशूलथी कापी सोयना काणामां प्रवेश करावे. ६. उपरुद्र-नारकीना हाथ, पग, प्रमुख अंगोपांग भांगे, कातरथी कापे ७. काळ-कुम्भीमां पकावे. ८. महाकाळ-सिंहादिकनुरूप धरीने खाय. ९. असि-हाथ, पग, जांघ, बाहु, शिर तेमज अंगोपांगने छेदे. १० असिपत्र धनु-कान, नाक, होट, पग विगेरे कापे, दांत पाडे, जांघ छेदे. ११ कुंभ-कुंभीमां नारकीओने पकावे. लोहीमां पचावीने पछी घात करे-कापे. वळी अग्निमां पण पकावे. १२ वालु-नारकीओने अत्यंत उष्ण रेतीमां फेंकी चणानी जेम शेके. वळी आकाशमां उछाळीने पछाडे. १३ वेतरणी-जेमां मांस, रक्त, केश, हाडकां छे अने तपावेला सीसाना उष्ण रस जेवू पाणी छे तेवी वैतरणी नदीमा डुबाडे, तेमां स्नान करावे. १४ खरस्वर-करवतथी कापे, शांबली नामना वृक्ष ऊपर चढावी तेना महाकंटकद्वारा वेदना पमाडे. अने पंदरमो १५ महाघोष-भय पामीने नासी जतां नारकीओने घेरो घालीने रोके, तेने तर्जना करी बहु कष्ट पमाडे.
आवा प्रकार- रौद्र स्वप्न निहाळी पुष्पचूला राणी भय पामती जागी उठी. तेणे तरत ज पुष्पचूलने स्वप्ननी वात करी. पुष्पचूले शांति निमित्ते धार्मिक कार्यो कराव्यां. देवे तो निरंतर तेने नारकीना भयंकर दुःख देखाडवा शरू राख्यां एटले एकदा राजाए सर्व धर्मना आचार्योने बोलावीने नारकीनुं स्वरूप पृछयुं कोईके का-गर्भावास जेवू नारकीनु दुःख छे, कोईए दारिद्रय जेवू तो कोईए परतंत्रता जेवू का आ प्रमाणे विधविध अभिप्रायो दर्शाव्या परन्तु राणीए ते सर्व हकीकत सांभळी पोता- मुख मचकोड्यु-पोतानो आत्मसंतोष दर्शाव्यो नहीं. बाद अर्णिकापुत्र आचार्यने नारकीर्नु स्वरूप पूछतां तेमणे जणाव्यु के-साते नरकने विषे क्षेत्रवेदना तेमज प्रहरण वेदना विना शरीरथी थयेली अन्योन्यकृत वेदना छे. प्रहरणकृत वेदना तो पहेली पांच नरकमां ज छे. पहेली त्रण नरकने विषे परधामीकृत, प्रहरणकृत, अन्योन्यकृत अने क्षेत्रकृत वेदना छे. चोथी तथा पांचमी नरकने विषे प्रहरणकृत, अन्योन्यकृत अने क्षेत्रकृत वेदना छे तेम ज छठ्ठी तथा सातमी नरकमां अन्योन्यकृत अने क्षेत्रकृत वेदना छे. पहेली नरकमां जघन्य दस हजार वर्षनी अने उत्कृष्टी एक सागरोपमनी, बीजीमां जघन्य एक सागरोपमनी अने उत्कृष्टी त्रण सागरोपमनी, त्रीजीमां जघन्य त्रण सागरोपमनी अने
श्रीगच्छाचार–पयन्ना– १७४