________________
ते आपे ते यथाकृतं कहेवाय. (२) जे पात्रनुं मुख अर्धांगुल प्रमाण छेदवुं पडे ते अल्पपरिकर्मित कहेवाय अने (३) जेनुं मुख अर्धांगुलथी विशेष छेदवुं पडे तेने बहुपरिकर्मित कहेवाय. आवा प्रकारना जे पात्रो छे तेने विपरीत प्रकारे ग्रहण करे तो चार लघुमासीनुं प्रायश्चित आवे. उपलक्षण लघुमास तथा पांच अहोरात्रिनुं प्रायश्चित पण जाणवुं.
पात्र कई रीते ग्रहण करवुं ?
यथाकृत पात्र ग्रहण करवाने माटे जाय त्यारे तेनी गवेषणा निमित्ते त्रण वार परिभ्रमण करवुं जोईए. आवुं फरमान छतां तेम न वर्ततां अल्प परिकर्मित उत्कृष्ट पात्र ग्रहण करे तो चउमासी लघुदंड आवे, अगर जो बहुपरिकर्मित पात्र प्रथमथ्री ज स्वीकारी ले तो पण चउमासी लघुदंड आवे. यथाकृत पात्रने माटे त्रण वार पर्यटन करवा छतां पण उपलब्ध न थाय तो अल्पपरिकर्मित पात्रनी गवेषणा करे अने ते समये प्रथम ज बहुपरिकर्मित पात्र मळी जाय अने ते ग्रहण करी ले तो पण चा लघुदंड आवे. आवी ज रीते मध्यम पात्रना संबंधमां जाणवुं परंतु दंड परत्वे चार मासी लघुदंड बदले त्रण लघु मास दंड जाणवो. आवी ज रीते जघन्य पात्र परत्वे पण जाणवुं, परंतु दंड पांच अहोरात्रिनो जाणवो.
पात्र संबंधी आटलुं विवरण जणाव्या पंछी कहे छे के— जे प्रकारनुं पात्र लेवा नीकळ्या होय अने तेने बदले बीजा पात्रनुं ग्रहण करे तो पण नीचे जणाव्या मुजब प्रायश्चित आवे. उत्कृष्ट पात्र गवेषणा अर्थे नीकळ्या बाद तेना संबंधी गवेषणा कर्या विना ज मध्यम पात्र ग्रहण करे तो एकमासी दंड अने जघन्य ग्रहण करे तो पांच अहोरात्रिनो दंड आवे; मध्यम पात्र लेवा नीकळ्या बाद त्रण वखत गवेषणा कर्या विना ज उत्कृष्ट पात्र ग्रहण करे तो चार लघुमासी अने जघन्य पात्र ग्रहण करे तो पांच अहोरात्रो दंड आवे; जघन्य पात्र लेवा नीकळ्या बाद गवेषणा कर्या विना ज उत्कृष्ट पात्रनो स्वीकार करे तो चार लघुमास दंड आवे अने जो मध्यम पात्र स्वीकारे तो चार लघुमास दंड आवे अने जो मध्यम पात्र स्वीकारे तो एक मासी प्रायश्चित लागे. आ संबंधे विशेष अधिकार श्रीयतिजीतकल्प प्रकरणनी टीकामां दर्शावेल छे.
उत्सर्गमार्गने अंगे श्रीनिशीथसूत्र आ संबंधे विशेष शुं जणावे छे ते पण संक्षेपमां तपासी जईए. “जे भिक्खू पायस्स एगं तुडिअंतड्डेइ, तड्डेतं वा साइज्जइ । जे भिक्खू पायस्स परं तिण्हं तुडिआणं तड्डे, ततं वा साइज्जइ । " जे साधु पात्राने एक थीगडी आपे अगर तो आपनारने सारो कहे तेने आज्ञाभंगनो दोष लागे. जे मुनि पात्राने त्रण उपरांत थीगडी आपे अगर तो आपनारनी अनुमोदना करे तेने पण प्रायश्चित आवे. उत्सर्गमार्गथी पात्राने एक पण थीगडी लगाववानो अधिकार नथी परंतु अपवादमार्गथी कारणवशात् त्रण थीगडी लगाववानुं फरमान छे, परंतु ते उपरांत चोथी थीगडी लगाडी शकाती नथी. जो लगाडे तो आलोयण आवे. आ आज्ञाभंगना दोषमांथी बचवा माटे शास्त्रकार महाराज फरमावे छे के- परिकर्मित पात्र ग्रहण ज न करवा, शेष बीजा प्रकारनां ग्रहण करवा; कारण के तेने रंगवा पडता नथी तेमज थीगडी पण देवानी जरूरियात पडती नथी छतां पण
श्रीगच्छाचार-पयन्ना— ६९
