________________
મુનિજીવનની બાળપોથી-૬
અભબ્યામાં તેની પાત્રતા જ ન હોય તેા દીક્ષાવિધિ રૂપ ખાદ્ય વ્યવહારના કોઈ દોષ નથી. આ જ કારણસર બાહ્ય વ્યવહારધર્મનું આંતરનિશ્ચયધમ જેટલું જ મૂલ્ય આંકવામાં આવ્યું છે. કેમ કે આંતરનિશ્ચયની પ્રાપ્તિનું કારણ બાહ્ય વ્યવહાર છે. જો આપણે જગતને મેાક્ષ પમાડવા માગતા હાઈ એ તે આપણે જગતને નિશ્ચયધના લક્ષ્યવાળા અને ખાદ્ય વ્યવહારની પ્રધાનતાવાળા ઉપદેશ આપવા જોઈ એ.
૨૨
કહ્યું છે કે હે જીવ! જો તું જિનમતને માનતા હાય તા વ્યવહાર અને નિશ્ચય એમાંથી એકને પણ ત્યજીશ નહિ. જો તું વ્યવહારના અપલાપ કરીશ તા તીના નાશ કરનારે
થઈશ.”
જેટલેા પેાતાના જીવને માટે નિશ્ચયમા ઉપકારી છે તેટલે જ બીજા જીવા માટે પેાતાના વ્યવહારમા
ઉપકારી છે.
સાધુજીવન દુ:ખમય કે આનંદમય ? કેટલાક કહે છે કે, “જેમને પુછ્યદય પરવારી ગયે દાય અને પાપાય જાગ્યેા હેાય તેમને ઘણાં બધાં કષ્ટો અને દુઃખા ભાગવવા માટે ઘરખાર ત્યજીને ભૂખ્યા અને તરસ્યા રહેતા સાધુ બનવું પડે,”
આ વાત ખરાખર નથી. ખરેખર તે ચિત્તના સતાપ એ જ પાયેાય છે અને તે સ`તાપ ધનાદુિને મેળવવામાં, રક્ષવામાં અને તેના વિયેાગમાં ગૃહસ્થાને જ હેાય છે. આમ જો ચિત્તના સફ્લેશને પાપોદયની અવસ્થા કહેવામાં આવે
