________________
મુનિજીવનની બાળપોથી-૬
૨૦૩. આવી છે, પછી તે નારી ભલે નાનકડી, માત્ર બે વર્ષની સગી બહેન હોય કે સાવ ખખડી ગયેલ સે વર્ષની ઉંમરની દાદી હોય. સ્પર્શની આ ભયાનકતાને જાણીને જ રૂપકોશાને. સ્થૂલભદ્રજીએ કહ્યું હતું કે, “તારે સાડાત્રણ હાથની અંદર (અવગ્રહમાં) કદી આવવું નહિ.”
બાકીની ચાર ઇન્દ્રિય કરતાં અનંતગણું વધુ કાળ સૂક્ષ્મ નિગોદમાં રહીને આપણું જીવે સ્પર્શેન્દ્રિયમાં પસાર કર્યો છે. આથી જ તેની ઉત્તેજક્તા ઘણું વધુ હોય તેમાં કઈ આશ્ચર્ય નથી. . એટલે જ સાધુને સંયમપાલન માટે ઉત્તમ વસતિ તે. જ કહેવાય જેમાં પશુ અને પંડક (નપુંસક) ન હોય તથા જેમાં નારીનાં રૂપ, શબ્દ અને સ્પર્શને લેશમાત્ર યુગ ન હેય. એટલું જ નહિ પરંતુ આસપાસમાં રહેતી નારીઓને તે મુનિઓને પણ શબ્દ, રૂપ અને સ્પર્શની શક્યતા રહેતી ન હેય.
જે સાધુઓ ઉપર્યુક્ત ત્રણ બાબતની અંદર છૂટછાટ, લેવા જાય છે તેમની બ્રહ્મચર્યની ગુપ્તિ નાશ પામે છે. પછી, તેઓ નિર્લજજ બનીને સ્ત્રીઓ સાથેનો સહવાસ વધારતા. જાય છે. જ્યારે આવું અજૈન લોકોની નજરમાં આવી જાય છે ત્યારે તેઓ આવા સાધુઓની હાંસી ઉડાવતા હોય છે એટલું જ નહિ પણ તેઓને આહાર-પાણી આપવાને પણ નિષેધ કરે છે. આમ ધર્મમાં જોડાતા નવા જન યુવાને. ધર્મથી પાછા હટી જાય છે.
