________________
૨૪૪
મુનિજીવનની બાળથી-૬ મજૂરે કૂવો ખોદવાનું કામ ચાલુ જ રાખવું જોઈએ જેથી છેવટે તે જ કૂવામાંથી પાણીની એવી જોરદાર શેર છૂટે કે તેનાથી ત્યાં જ તેનું શરીર શુદ્ધ થઈ જાય. આ દષ્ટાંત ઉપરથી સમજવાનું છે કે જિનપૂજાની સાવઘક્રિયાથી ખરડાતે ગૃહસ્થ તે જ જિનપૂજાની ચૈિત્યવંદનાદિ ભાવકિયાની પાણીની શેડથી ત્યાં ને ત્યાં જ એ શુદ્ધ થઈ જાય છે કે અન્ય પણ અનંતા. કર્મોના મળ ત્યાં ધોવાઈ જાય છે.
(૫) વળી ગૃહસ્થની જિનપૂજામાં પણ જે અંશમાં હિંસા છે તે પણ અત્યંત સુંદર જયણાના પાલનના કારણે અતિ અલ્પ હિંસા હોય છે. બીજું એ છે કે આ અતિ અલ્પ હિંસાની પાછળ આત્માને સર્વથા સર્વદા હિંસામુક્ત કરતી મુક્તિનું જોરદાર લક્ષ હોય છે. જે જયણમાં ખામી હોય કે અર્થ-કામનું ડું પણ લક્ષ હેય તે સાવધકર્મયુક્ત જિનપૂજાદિ શાસ્ત્રોક્ત બની શકતાં નથી. એવી જિનપૂજાથી લાભપ્રાપ્ત થતું નથી. એ તે છે સહી કર્યા વિનાને એક લાખ રૂપિયાને ચેક. માટે જ જપવીયરાયસૂત્ર દ્વારા ભાવ સ્તવને આરાધતે શ્રાવક પરમાત્માની પાસે અર્થ અને કામનાં સુખેવાળા સંસાર તરફ તીવ્ર વૈરાગ્યની. પ્રાપ્તિની માગણી (ભવનિઓ) શબ્દથી કરે છે.
(૬) જે ચીજ સાધુ ન કરે તે શ્રાવકે શા માટે કરવી તે સવાલ બરાબર નથી. પતિ સાડલે ન પહેરે તે પત્નીએ
શા માટે પહેરે એ સવાલ શું કરી શકાય ખરે? વળી નિગી દવા ન ખાય એટલે શું રેગીએ પણ ન ખાવી?
(૭) બેશક યજ્ઞયાગમાં પણ ત્રસાદિ જેની હિંસા છે
