________________
મુનિજીવનની બળથી-
૨૪૭ સૂર્ય પ્રકાશ જ આપે છે પરંતુ સૂર્યના પ્રકાશમાં જ કઈ માણસને કાંટો લાગી જાય છે તો તે વખતે તેમાં સૂર્ય કારણ કહેવાતું નથી પરંતુ તેમાં તે માણસને પ્રમાદ જ કારણરૂપ છે. “મને સૂયે કાંટો વગાડ્યો” તેવું કઈ બેલતું નથી પરંતુ “મને સૂર્ય એ પ્રકાશ આપે” એવું જરૂર બોલાય છે.
કહ્યું છે કે, “આ તીર્થકર દેવેનું સ્વરૂપ એવું છે કે તેઓ વિતરાગ હોવા છતાં પણ તેમનું ધ્યાન કરનારા મુમુક્ષુઓને સ્વર્ગ કે મેક્ષ આપ્યા વિના રહેતા નથી.” શ્રાવકેના દ્રવ્યસ્તવમાં મુખ્યતા મૂછત્યાગની
શ્રાવકનું દ્રવ્યસ્તવ તે મુખ્યતાએ એમના ધનની મૂછ ઉતારવા માટે હોય છે જેઓ છતી શક્તિએ ધનની મૂછ ઉતારતા નથી અને પારકે પૈસે જિનપૂજા વગેરે દ્રવ્યસ્તવ કરે છે તેમના દ્રવ્યસ્તવથી બેશક પાપકર્મોને બંધ થતું નથી પરંતુ પુણ્યકર્મને અતિ અલ્પબંધ જ થાય છે.
જ્યાં સો રૂપિયા કમાવાના હતા ત્યાં એક જ રૂપિયા કમાવાને મળે છે તે કમાણે આનંદજનક તે ન જ હોઈ શકે. જેમણે ધનને જ મૂળમાંથી ત્યાગ કર્યો છે તેવા અત્યંત પરાક્રમી શ્રમણોને ધનમૂછ ઘટાડવા માટે આવેજિત કરાયેલા દ્રવ્યસ્તવની જરૂર રહેતી નથી. આમ એવા ચેખા બે ભેદ પડી જાય છે કે અ૫સત્ત્વવાળા શ્રાવકને મુખ્યત્વે દ્રવ્યસ્તવ આરાધવાનું અને મહાસત્ત્વવાળા સાધુઓને મુખ્યત્વે ભાવસ્ત આરાધવાનું હોય છે.
જે શ્રાવકે ધનમૂછ ઉતારવાનું અલપસત્વ પણ કેળવે નહિ, તેમણે મહાસત્વની અપેક્ષા રાખતું ભાવસ્તવ અપાય
