________________
૨૨૦
મુનિજીવનની બાળપેથી“તું ધન્ય બની ગયું છે, જેને ચતુર્વિધ શ્રી સંઘની સેવા કરવા માટેની સારામાં સારી તક મળી છે; જ્યારે તે જિનવચનના મર્મને બરાબર જાણ્યું છે, ત્યારે તારી ફરજ થઈ પડે છે કે આ ગંભીર પદ પામીને તે જિન પ્રવચનને સારામાં સારો ઉપયોગ કરે છે તું તેમ કરવામાં સફળ થઈશ અર્થાત્ ભવ્ય જીના હૃદયને જિનવચનથી ભાવિત કરીશ તે તેટલા જ માત્રથી તને વીતરાગ-દશા અને કેવલજ્ઞાનની પ્રાપ્ત થશે એટલું જ નહિ પણ બીજા અનેકેને પણ કેવળજ્ઞાન પ્રાપ્ત થવામાં તને નિમિત્ત થવા મળશે.” અનુયોગાચાર્યોનાં કાર્યો
સામાન્ય રીતે આચાર્ય પદવીને લાયક તે જ ગણાય કે જેનામાં નીચે જણાવેલ ચાર વાતે સારી રીતે જણાતી હોય. (૧) સંઘરક્ષા, (૨) પિતાના આશ્રિતે માટે જરૂરી ઉપકરણ વગેરે પામવા માટેની પુણ્ય શક્તિ, (૩) યોગ્ય વ્યક્તિઓને સૂવાર્થનુ દાન, (૪) આશ્રિત સાધુઓને મોક્ષમાર્ગ ઉપર સારી રીતે પ્રયાણ કરાવવા માટે સારણા-વારણા વગેરે કરવાની ભારે કુશળતા હોય.
ઉપર્યુક્ત ચાર વાતમાં પહેલી બે વાતમાં થોડી ન્યૂનતા હોય તે પણ હજી ચલાવી શકાય. પરંતુ છેલ્લી બે વાતમાં તે લગીરે ન્યૂનતા ચાલી શકે નહિ. પરમાત્મા મહાવીર દેવે તે ત્યાં સુધી ગૌતમ ગણધરને કહ્યું છે કે, હું ગૌતમ! જે ગચ્છમાં સારણ, વારણ વગેરે થતાં ન હોય તેને કુછ કહેવાય; આવા ગરછને સંયમન અથી સાધુ
