________________
૨૮
મુનિજીવનની બાળપોથી-૬ ગુરુજનની જ્યાં ત્યાં નિંદા કરીને પિતાને બચાવ કરવાના કારણે તુચ્છ છે. આવા અવિચારિત કાર્ય કરનારા સાધુઓને - ગ્રન્થિભેદ ક્યારેક પણ થયું હશે કે નહિ તે સવાલ થઈ પડે છે.
ગુરુની આશાતના કદી ન કરવી શાસ્ત્રકારે કહે છે, “અનંતજ્ઞાનીએ પણ પિતાના ગુરુની સેવા છોડવી નહિ. કોઈ આચાર્ય જ્ઞાનના ક્ષપશમમાં કાંઈક ન્યૂન હોય, અથવા કોઈ બહુ નાની વયે આચાર્ય બનેલા હોય તે બહુશ્રુત અને વધુ દીક્ષાપર્યાયવાળા સાધુઓએ તેમની કદી હીલના કરવી નહિ. જેઓ આવી હલકાઈ કરે છે તેઓના જ્ઞાનાદિગુણે બળીને ભસ્મીભૂત થઈ જાય છે. નાનકડા એવા ઝેરી સાપને ના સમજીને કેઈ હેરાન કરે અને તેનું જે પરિણામ આવે તેથી ઘણું ભયંકર પરિણામ ગુરૂહીલનાથી પ્રાપ્ત થાય છે.”
આથી જ શ્રી હરિભદ્રસૂરિજી મહારાજાએ કહ્યું છે કે, જે તમારા ગુરુ મૂળગુણેથી સહિત ન હોય અને ચુસ્ત ક્રિયાકાંડી હોય તે તેમના ઉત્તરગુણની કઈ શિથિલતાને ઝાઝી નજરમાં લાવશે નહિ.” ચંડરુદ્રાચાર્ય અતિ ક્રોધી હોવા છતાં તેમના ઘણુ બધા સંવિજ્ઞ અને ગીતાર્થ શિષ્યોએ તેમને કદી છેડ્યા નેતા. વળી રાજર્ષિ શેલક, શય્યાતરને પિંડ વાપરવાની તીવ્ર આસક્તિરૂપ દેષના ભાગી બન્યા હતા ત્યારે તેમના ગીતાર્થ શિષ્યએ તેમને સર્વથા ત્યાગ ન કરતાં ભૂતપૂર્વ મંત્રીપદવાળા પંથક મુનિને તેમની સેવામાં રોક્યા પછી જ સ્વહિતાર્થે વિહાર કર્યો હતે. અને
