________________
મુનિજીવનની બાળપોથી-૬
૬. તૂણેલું.
૭. ધોબીના કૂટવાથી છિદ્ર પાડેલું. * ૮. અતિ જીર્ણ થવાથી બીજા ખરાબ રંગના ટુકડાથી સાંધેલું.
(૧) જે વસ્ત્રના “દિવ્ય ભાગમાં ઉપર જણાવેલ અંજન આદિ કઈ પણ હોય તે તે વસ્ત્ર વહોરનાર સાધુને વસ્ત્ર, પાત્ર વગેરેને ખૂબ લાભ થાય.
(૨) જે મનુષ્ય ભાગમાં તેમનું કાંઈ પણ હોય તે મધ્યમ કક્ષાએ તે લાભ પ્રાપ્ત થાય.
(૩) જે “આસુરી” ભાગમાં તે ડાઘાડૂધી વગેરે હોય તો તેના વાપરનાર સાધુને બીમારી થાય અને જે
() “રાક્ષસ” ભાગમાં તે ચિહ્નો હોય તે વાપરનાર સાધુનું મરણ થાય.
સારાંશ એ છે કે જે એક વસ્ત્રના ઊભા ત્રણ સરખા વિભાગ કરવામાં આવે અને તેમાં વચલા વિભાગમાં જે કેઈ ઉપરમાંનું ચિહ્ન હોય તે તે ન જ લેવું. “પંચકલ૫ બૃહભાષ્યમાં કહ્યું છે કે, “અઢાર રૂપિયાથી ઓછા મૂલ્યવાળું વસ્ત્ર વાપરવું. (આજની તારીખમાં એક રૂપિયે = વીસ પિસા કહેવામાં આવે છે.)
પાત્રશુદ્ધિ તુંબડાનું, લાકડાનું અને માટીનું અનુક્રમે ઉત્તમ, મધ્યમ અને જઘન્ય કેટિનું પાત્ર વાપરવું જોઈએ, અન્ય પાત્ર અકઃપ્ય છે. જે પાત્ર ચારે બાજુથી સરખું ગોળ હેય,
