________________
પર
મુનિજીવનની બાળપોથી-૬ સ્થિર બેઠકવાળું હોય, કાયમી વાપરવા માટેનું હોય, તેમ જ સ્નિગ્ધ અને ટકાઉ વર્ણવાળું હોય તે લક્ષણવંતું પાત્ર જાણવું અને જે ઊંચુંનીચું હોય, અકાળે સુકાયેલું હોવાથી વળિયાં પડેલું હોય, ભાંગેલું હોય, તિરાડ કે કાણાંવાળું હોય તે અપલક્ષણવાળું જાણવું. સુલક્ષણ પાત્ર રાખવાથી અનેક લાભની પ્રાપ્તિ, ગચ્છની પ્રતિષ્ઠાવૃદ્ધિ, કીર્તિ, આરોગ્ય અને જ્ઞાનની પણ વૃદ્ધિ થાય છે. જ્યારે અપલક્ષણવાળાં પાત્ર રાખવાથી ચારિત્રનાશ, ચિત્તવિભ્રમ, રેગ અને મરણ વગેરે થાય છે.
સાત ચૈત્યવંદન (૧) પ્રભાતે ઊઠયા પછી જગચિંતામણિનું, (૨) પ્રભાતના પ્રતિકમણમાં વિશાલચનનું, (૩) જિનમંદિરમાં દર્શન કરતી વખતનું, (૪) જન પૂર્વે પચ્ચક્ખાણ પારતી વખતનું, (૫) ગોચરી (ભજન) પછીનું, (૬) સાંજે પ્રતિક્રમણમાં “નમસ્તુનું, (૭) સંથારાપેરિસી ભણાવતી વખતે ચઉક્કસાયનું, એમ સાત વાર ચિત્યવંદન કરવાની વિધિ છે.
તેમાં ભિક્ષા વાપરતા પહેલાં ચૈત્યવંદન કર્યા બાદ જઘન્યથી દશવૈકાલિકની સત્તર ગાથાને સ્વાધ્યાય કરે.
- માંડલીભાજી અને એકલા સાધુ
ભિક્ષાને વાપરનારા બે પ્રકારના સાધુ છેઃ ૧. માંડલીભેજી સાધુ અને ૨. એકલજી સાધુ.
(૧) જ્યાં સુધી ભેજન કરનારા સર્વ સાધુઓ માંડલીમાં ન આવે ત્યાં સુધી જેમનાથી ભેજન ન થઈ
