________________
મુનિજીવનની બાળપોથી-૬
૧૮૫ તેવી વ્યક્તિને ગુરુ દીક્ષા આપી દે છે. તે જ્યારે તે ગુરુને તેની અગ્યતાની ખબર પડી જાય ત્યારે તે ગુરુએ તેને સૂત્ર આપવાનું બંધ કરી દેવું.
કહ્યું છે કે, “દીક્ષાની વિધિ કરતી વખતે જે અગ્યતાની ખબર પડે છે તે મુમુક્ષુનું મુંડન કરવું નહિ. જે તે વખતે તેવા અગ્યને લાલચુ ગુરુ દીક્ષા આપે તે તે ગુરુના ચારિત્રને નાશ થાય. આથી તે ગુરુને મિથ્યાત્વપ્રાપ્તિ જિનાજ્ઞાભંગ, અનવસ્થાપ્ય વગેરે ઘણું દોષ લાગે છે. કદાચ મુંડન થયા પછી મુમુક્ષુની અગ્યતાને ખ્યાલ આવે તે તેને ગ્રહણ શિક્ષા અને આસેવન શિક્ષા (જ્ઞાનદાન અને આચારદાન) કરવું નહિ. જે ભૂલથી તેને તે શિક્ષાઓ અપાઈ ગઈ હોય એને પછી અમેગ્યતાની ખબર પડી હોય તે ઉપસ્થાપના (વડી દીક્ષા) કરવી નહિ, પણ જે ઉપસ્થાપના થયા પછી અયોગ્યતાની જાણ થઈ હોય તે તેને ભેજન માંડલીમાં પ્રવેશ આપવા નહિ; પણ જે ભજન માંલીમાં પણ પ્રવેશ અપાઈ ગયા પછી તેની અગ્યતાની ખબર પડે તે તેની સાથે એક વસતિમાં સાધુઓએ રહેવું નહિ. જે ગુરુ આમાંની કઈ પણ આજ્ઞાનું ઉલ્લંઘન કરે તે તેને આજ્ઞાભંગ વગેરે ભયંકર દો લાગુ થાય.
સૂત્રોનું અધ્યયન કરવા માટે દીક્ષા પર્યાયને કાળ પણ પરિપકવ થવો જોઈએ. તે તે સૂત્ર કેટલા કેટલા વર્ષના દીક્ષા પર્યાયે ભણાવવું જોઈએ તે ધર્મસંગ્રહની વાચનાની નોંધમાં જવું. સૂત્રેના અધ્યયનમાં આ કાળ પ્રમાણ પણ
