________________
મુનિજીવનની બાળપોથી
૧૯9 થાય. (૯) લીધેલાં વ્રત સફળ થાય. (૧૦) તેથી પરાર્થ કરવાની યોગ્યતા પ્રાપ્ત થાય. (૧૧) ગુરુસેવાથી સુંદર શિષ્યની પ્રાપ્તિ થાય. (૧૨) જન્માંતરે ફરી આવે શુદ્ધ માર્ગ પ્રાપ્ત થાય. (૧૩) અંતે મેક્ષ પ્રાપ્ત થાય.
જે સાધુઓએ સંસારી કુળનો ત્યાગ કરીને ગુરુકુલવાસને સ્વીકાર કર્યો છે એ સાધુનાં બને કુળો ત્યારે જ શોભી ઊઠે જ્યારે તે સાધુ પોતાના ગુરુની ઉત્તમ પ્રકારની સેવા કરે. ગચ્છવાસનું મહત્ત્વ
ગુરુને જે પરિવાર તે ગચ્છ કહેવાય. આવા ગચ્છમાં વાસ કરવાથી સંયમજીવનમાં અનેક ગુણોને વિકાસ થાય છે. જેમ કે–(૧) જે આત્મા ચારિત્ર લઈને ગરછમાં રહે છે તેને પોતાનાથી અનેક સાધુઓ મોટા હોવાને કારણે તેમને વિનય કરવાનો મેકે મળે છે. (૨) ગુર્નાદિક વડીલે તરફથી દોષની સારણવારણું વગેરે થતી રહેતી હોવાથી સેવેલા દોષોનું ફરી ફરી સેવન થતું અટકી જાય છે. (૩) સાધુને વિનય જેઈને નવદીક્ષિત સાધુઓ પણ તે વિનય કરતાં શીખે છે. (૪) પિતાના જીવનમાં જે કંઈ શાસ્ત્રવિરુદ્ધ પ્રવૃત્તિ આચરાતી હોય તે ગુર્વાદિ વડીલે કે હિતિષી સાધુઓ તેને સાધ્વાચાર સમજાવીને અટકાવી શકે છે અને સત્કાર્યોમાં જોડાવાની જોરદાર પ્રેરણું કરીને તથા જરૂર પડે તે બધા પ્રકારની સહાય કરીને તે સાધુને પડતે અટકાવી દે છે. આ રીતે ગચ્છવાસનું ઘણું મહત્ત્વ સાબિત થાય છે.