________________
૧૪૪
મુનિજીવનની બાળપોથી-૬ તે જ પ્રમાણે દરેકે જીવવું જોઈએ. એટલે કે કુમાર અવસ્થામાં બ્રહ્મચર્ય પાળ્યા બાદ, લગ્ન કરીને ગૃહસ્થ જીવન જીવ્યા બાદ તાલીમ લેવા માટે પતિ-પત્નીએ સગાં ભાઈ-બહેન જેવાં બનીને વાનપ્રસ્થાશ્રમ પસાર કર્યા બાદ વૃદ્ધાવસ્થા આવે ત્યારે સંન્યાસાશ્રમ સ્વીકારો જોઈએ. જવાબ
વિવેક અને વૈરાગ્યને વય સાથે સંબંધ નથી. નાનકડા પણ બાળમાં પૂર્વભવના સંસ્કારથી તીવ્ર વૈરાગ્ય હોઈ શકે છે અને તદ્દન વૃદ્ધ થઈ ગયેલા પુરુષમાં તે વૈરાગ્યને છાંટો પણ ન હોય તેવું જોવા મળી શકે છે. જેને પણ ચારિત્રમેહનીય કર્મોને ક્ષયે પશમ થઈ જાય તેને ચારિત્રને પરિણામ જાણવામાં, વિવેક અને વૈરાગ્ય પ્રગટ થવામાં જરાય વાર લાગતી નથી. ભલે તે પછી નાનકડો બાળ પણ કેમ ન હોય!
સવાલઃ આ વિધાન મુજબ તે આઠ વર્ષની નીચેના આત્માઓને પણ રાજમાર્ગે દીક્ષા આપવી પડશે ને?
જવાબઃ જ્ઞાનીઓએ પોતાના જ્ઞાનમાં એવું જોયું છે કે સામાન્ય રીતે આઠથી નીચેની વયનાં બાળકમાં ચારિત્રમેહનીયના તીવ કર્મને ક્ષપશમ થવાથી જે ચારિત્રને પરિણામ ઉત્પન્ન થવા જોઈએ તે પરિણામ ઉત્પન્ન થતું નથી. માટે આઠ વર્ષની વયમર્યાદા બાંધી છે. વળી ઘણાં નાનાં બાળકે લોકેમાં પરાભવનું સ્થાન બની રહે છે.
વળી યુવાન દીક્ષામાં કામદષની સંભાવના જે જણાવી તે તે પરિણીત યુવાનની દીક્ષામાં તથા વૃદ્ધોની દીક્ષામાં
