________________
૮૩
મુનિજીવનની બાળપોથી-૬ પાંચ શિથિલાચારી સાધુના સંસર્ગના એકત્રીસ ભાંગા
(૧) એકાકી, (૨) પાસસ્થા, (૩) સ્વછંદી, (૪) એક જ સ્થાને રહેનાર, (૫) આવશ્યકાદિ કિયામાં શિથિલ.
આ પાંચેપાંચ દોષવાળ પંચરંગી ભાગો એક જ થાય. પરંતુ બ્રિકસંગી અને ત્રિકસંગી ભાંગા દરેક દશ દશ થાય. અને ચતુઃસંયેગી ભાંગા પાંચ થાય તથા એક એક દોષવાળા ભાગ પાંચ થાય. એમ કુલ એકત્રીસ ભાંગા થયા. એમાં દોષના ભાંગાને આંક જેટલો વધારે થાય તેટલી વિરાધનાની અને ચિત્તની અશુભ પરિણતિની શક્યતા વધતી જાય. પાંચ સંવિણ સાધુના સંસર્ગના એકત્રીસ ભાંગા
આ જ રીતે (૧) ગચ્છવાસી, (૨) જ્ઞાનાદિ ગુણવાળે, (૩) ગુર્વાજ્ઞાને પાલક, (૪) અનિયત વિહારી અને (૫) ચારિત્રગુણયુક્ત એ પાંચ ગુણોના પણ ઉપરની રીતે એકત્રીસ ભાંગા થાય. જેમ જેમ ભાંગાને આંક વધે તેમ તેમ તેવા સુસાધુના સંસર્ગથી આરાધનાની અને ચિત્તની શુભ પરિPતિની વૃદ્ધિ થાય.
એ કેઈસમુદાય હોય કે જેમાં પાસસ્થાની બહુમતી હાય તથા તે સમુદાયમાં જે કંઈ સંવિજ્ઞ સાધુ હોય તે તેને જ્યાં સુધી અન્ય સંવિજ્ઞ સમુદાયમાં સંક્રમણ પ્રાપ્ત ન થાય ત્યાં સુધી તે સંવિજ્ઞ સાધુએ તે પાસસ્થાઓની સાથે રહેવું જ ઉચિત છે. પરંતુ તે વખતે તેણે તે પાસસ્થાઓની ઉપેક્ષા કરીને રહેવું. જે તે ઘણુ પાસસ્થાઓને પિતે વાતે
