________________
મુનિજીવનની બાળપોથી-૬
૬૯
હાય અને તેથી તેમને વારવાર લઘુશંકા માટે જવું પડતું હાય અથવા ખળખા વગેરે પડતા હેાય તે તેમની પાસે તે એ વસ્તુઓ માટેની કૂંડીઓ મૂકી દેવી, જેથી ચાલુ વાચનાએ તે ક્રિયાએ કરવા દૂર જવું ન પડે અને તેથી વાચનાને સમય બગડતા અટકી જાય. આ ઉપરથી એમ સમજવાનું છે કે જ્ઞાની ગુરુએ પેાતાને બીમારી હોય તેપણ બીજાઓના હિત માટે જ્યાં સુધી પેાતાનું ખળ પહેાંચે ત્યાં સુધી અવશ્ય વાચના આપવી જોઈએ.
આટલું કાર્ય કર્યાં બાદ વાચનામાં કેાઈ વિઘ્ન ન આવે તે માટે પ્રારભમાં વિઘ્નશાન્તિને કાયાત્સગ, ગુરુવંદન કરવાપૂર્વક કરવા. તેની વિધિ નીચે પ્રમાણે છે, ૧. પ્રથમ ઇરિયાવહિં પડિક્કમવી, ૨. ત્યાર પછી મુહપત્તિ પડિલેહવી અને વાંદણા દેવા (આ ગુરુવંદન થયું). ૩. ત્યાર પછી ઇચ્છાકારેણ સંસિહ ભગવન્ ! યાગ આહું ? ઇચ્છ !” કહીને ફ્રી ખમાસમણું દેવું. ત્યાર પછી ઇચ્છા. સિદ્ધ ભગ ! યાગ આઢાવણા કાઉસગ્ગ કરું ?” એમ આદેશ માગવેા. ત્યાર પછી ઇચ્છતું ! યાગઆઢાવા કરેમિકાઉસગ્ગ’ કહીને અન્નત્યં ખેલીને સાગરવરગભીરા સુધી એક લેગસ્સના કાઉસગ્ગ કરવા. ત્યાર પછી પ્રગટ લેગસ ખેલીને ફ્રી એ વાંઢા દેવા, અને ત્યાર ખાદ ગુરુના આસનથી સાડાત્રણ હાથ દૂર બેસીને વાચના લેવી.
વાચના લેતી વખતે નિદ્રા, વિકથાને ત્યાગ કરવે. ઉભડક પગે, અપ્રમત્ત ભાવે, અજલિમદ્ધ નમસ્કાર સાથે
