________________
મુનિજીવનની બાળપોથી-૬
સૂત્રપોરિસી અને અર્થપોરિસીમાં યથાયોગ્ય જે પાંચ પ્રકારને સ્વાધ્યાય કરવું જોઈએ તે અપ્રમત્તભાવથી કરવો જોઈએ; તે એટલે સુધી કે સ્વાધ્યાય કરતાં કઈ પચ્ચકખાણ માગે છે તે પણ આપી શકાય નહિ.
યતિદિનચર્યામાં કહ્યું છે કે, “સાધુ પિતાના આચારમાં શિથિલ હોય તે પણ જે તે વ્યાખ્યાનમાં (વાચનામાં) શુદ્ધ પ્રરૂપણ કરતે હોય એટલે કે ચારિત્રજીવનના કટ્ટર પક્ષપાતપૂર્વક તેની ભારેભાર પ્રશંસા અને શુદ્ધ પ્રરૂપણ કરતે હોય તે વળી, અવસરે પોતાના જીવનની શિથિલતાને પણ ખુલ્લી કરતે હોય તે, આચાર્ય પોતે શિથિલ છતાં અનંત કર્મોની નિર્જરા કરનારે થાય છે અને તેને ભવોભવ બધિપ્રાપ્તિ સુલભ હોય છે. તે પછી અપ્રમત્ત એવા આચારશુદ્ધ સાધુની નિર્જરાની શી વાત કરવી !”
જિનાલયગમન બીજી અર્થ પરિસી પૂરી થયા પછી જિનમંદિરે જઈને ચૈત્યવંદન કરવું જોઈએ. પણ જે ચૈત્યવંદન કર્યા પછી ગેચરી જવા માટે હજી વાર હોય તે જિનાલયમાં વધુ સમય પસાર કરે અને કેઈ ઠેકાણે ગોચરીને સમય વધુ વહેલે હેય તે પહેલી અને બીજી અને પરિસીના સમયમાં, સમયને કાપ મૂકો અને તે રીતે બને પરિસી વહેલી વહેલી પૂરી કરીને ગેચરી જવા માટે વહેલા નીકળી જવું. પાંચ પર્વતિથિએ જિનમંદિરની ચિત્યપરિપાટીએ જવું અને શેષ દિવસોમાં એક જિનાલયે તે અવશ્ય જવું. !
