________________
રીકવેશભદ્રાની પ્રેમરાત્રી
રાહ જોવામાં આવે અને તે આવે નહિ ત્યારે પ્રત્યેક પળ કલાક જેવી થઈ જાય છે, વિરહાકાળની આતુરતા વધતી જાય છે અને અનેક જાતની કુશંકાઓ થયા કરે છે. કંડરીક ક્યારે આવશે અને કેમ અને કયાં રોકાયેલ છે તેના સંબંધમાં તેણે કાંઈ સંદેશો પણ પાઠવ્યા નહતો. એટલે રાહ જોઇને બેસી રહેલ દેવી યશોભદ્રાને આંખમાં ઊંઘ આવવા લાગી. બેઠા બેઠા એની આંખ મળી ગઈ અને તેવી ત દ્રા અવસ્થામાં એને ભાસ થયો કે મહા અરણ્યમાં પતે એકલી ઊભી છે અને પિતાની પાછળ પડેલા કે વિકરાળ જનાવરના ત્રાસે પિતે આગળ દોડે છે અને કોઈનું શરણ માગે છે. આજુબાજુમાંથી કઈ તેને ટેઢા આપતુ નથી કે સહાય કરતું નથી. આખરે એક તદ્દન સફેદ ઝાડ પર ચઢી જાય છે વગેરે. આવા ભ્રાંતિમૂલક અને ઉગવર્ધક દિવાલ્મમાં એ વિહરતી હતી ત્યાં પતિદેવ પધાર્યા અને દેવી અપમંગળના ચિસમા કુસ્વાનની ભ્રાંતિ વીસરી ગઈ. પતિદેવને આદર દેવા એ તૈયાર થઈ ગઈ. ત્યાં તો પતિદેવજ બોલી ઊઠ્યાઃ
યુવરાજ– દેવી ! શા વિચારમાં પડી ગયા છે ?”
યશોભદ્રા— આર્ય પુત્ર ' આપની રાહ જોતી બેઠી હતી, તેમાં જરા ઝોકે ચઢી ગઈ." *
યુવરાજ “ રાજકાર્યના ક્રેઝ જરૂરી પ્રસંગની વાત અમાત્ય સુબુદ્ધિ સાથે કરતા જરા વધારે વખત થઈ ગયો.”
યશોભદા–“ ત્યારે આપે હવે રાજકારણમાં ભાગ લેવા માંડયો એ તો બહુ ઠીક થયું.” .
યુવરાજ– આજની મારી વાત રાજકારણની પણ હતી અને કેટલીક ખાનગી અંગત પણ હતી.”
યશોભદ્રા–“ અંગત વાતમાં હું તમારી અર્ધાના હોઈ તમારી વાત જાણી શકું?”
