________________
૧૪
દાક્ષિણ્યનિધિ સહક
-
-
-
-
કાયા હતા. વિચક્ષણ મહા અમાત્ય, યશોભદ્રાનું માનસ બરાબર સમજી ગયા. એણે તપાસ પૂરી કરવા દેવી પાસે રહેતા વિચક્ષણ કાસીને બેલાવી સમાચાર પૂગ્યા. તપાસ પરથી અને દાસીના કહેવાથી યશોભદ્રાનું આખું મનેામન્યને એ સમજી ગયા. દાસીએ આંખમાં આંસુ સાથે કહ્યું કે મને જરા સરખે ખ્યાલ પણ નહિ કે દેવી અહીંથી ચાલ્યા જશે. હું તે રાતના બાર વાગ્યા સુધી એમની પાસે બેઠી હતી અને વ્યવહારની અને દિલાસાની કંઈ કંઈ વાત મેં તેમની સાથે કરી હતી પછી આખા દિવસનો થાકને લીધે મને ઊંધ ખાવા લાગી એટલે દેવીએ મને સૂઈ જવા કહ્યું. તે વખતે એ કાંઈ છેલ્યા પણ નહિ. આપને રાત્રે બોલાવ્યા એટલે આપ સર્વ બાબતને પાકે બંદોબસ્ત કરશે એવી મને ખાતરી હતી. આપ ગયા તે વખતે દેવી બેસી ગયા હતા કે અત્યારે તેનું કોઈ નથી. કદાચ એમને આપના જવાબમાં ઠંડક લાગી હશે, પણ એમને કોઈ પ્રકારના ભાન હું તે વખતે સમજી શકેલી નહિ. મને ખરેખર ખેદ થાય છે કે ઊંઘના પાછામાં હું એમને એકલા મૂકી મહેલના બીજા ભાગમાં વઈ ર ગઈ.' આખી વાત દરમ્યાન એ તો રડયા જ કરતી હતી. ચિકાણ મહામંત્રીના ૯માં થશીભદ્રાનું આખું માનસ સ્વરૂપ આવી ગયું. યશોભદ્રાની સાથેની વાતમાં પિતે ભાર મૂકી વાતને મળી પાડી ન દીધી તે વાતને તેમને જરા ખેદ પણ ચો.
