________________
અશોભની દીક્ષા
૨૩૭
ઉપયોગ કરવો અને વસ્તુ પરિસ્થિતિનો અભ્યાસ કરી એમાંથી માખણુ તાવી લેવું એમાં વિચક્ષણતાની પરીક્ષા છે, સફળતાની કટિ. - છે, અને સાચે માગે પ્રાપ્તવ્ય તરફ પ્રયાણ છે.”
દેવી યશોભદ્રાનું નામ આચાર્યશ્રીએ સાર્વ દશામાં પણ તેજ રાખ્યું. દીક્ષા અવસરે કર્યું નાભ રાખવું તેને નિર્ણય ગુરૂ મહારાજ કરે છે, તે દિવસે શ્રી યશોભદ્રાને અપૂર્વ આનંદ થયો, ભારે વિદ્યાસ થ, જીવન સફળ કરવાના માર્ગ પર ચઢતાં એની ચરાજી ખૂબ વિકવર થઈ. ભાભી અનુપમાને ખેદ અને ગર્વ થયે, શેઠ ધનાવાને “ આનંદ થયો, પણ એ તો પાછા સંસાર ઘટના અને વેપાર ધંધામાં પડી ગયા. એને મન તે આ માત્ર દરરોજ બનત. બનાવો જે એક - બનાવ હતા. આચાર્ય અને શ્રી કાતિમતિ જે યશોભદ્રાને ઓળખી : ગયા હતા તેમને એની સરળતા નિશ્ચળતા અને ત્યાગરૂચિથી સંતોષ થો અને વૈશાખ સુદ ત્રીજની બપોરે દેવી યશોભદ્રા સ સારી મટી શ્રી યશોભદ્રા સાવ થયા.
દીક્ષા અવસરે એનું ચિતને વધારે વિકાસ પામ્યુ એને સુંદર કેશકલાપ દૂર કરવામાં આવ્યો, છતાં એનું નૈસર્ગિક સુંદર રૂપ એર વધારે દીપી નીકળ્યું, નિર્મળ સફેદ કપડાંની ૫ છળ પણ એનાં સૌંદર્યની લાલીમા અને આંતરાલેજના ઓજસ એની ફરતા ફરી વળ્યાં. એને પિતાની સવ યાતના દૂર થતી હોય એમ લાગ્યું, એ પિતાના સાંસારિક વિકૃત દશા કે પૂર્વ કાળની સુંદર સગવડે, રાજ-- મહેલની રાનકે કે ખાવાપીવાની અનુકૂળતા વીસરી ગયા, એના જીવનનો મોટો પલટો થઈ ગયે અને શ્રાવિકાના વસતિ (ઉપાશ્રય) માં દાખલ થતાં એને હૃદય પૂર્વકને અપૂર્વ આનદ થયો, જાણે પિતાને નવ જન્મ થયો હોય એવી એને ભાવના જાગી અને એ પ્રથમ દિવસથી. સાધવી જીવનમાં રત થઈ ગયા
