________________
ગચ્છાધિપતિ અજિતસેનસૂરિ
૨૧૯
એમના તરફ સાહજિક ભાવ થઈ આવે. આવા પ્રબળ પ્રતાપી આચાર્ય શ્રી શ્રાવસ્તી નગરીમા પધાયાં. શ્રાવસ્તીનો જૈન સંધ પણ ખૂબ ભાવુક હતા, તેની સંખ્યા પણ મેટી હતી અને એના કાર્ય વાહ ધર્મરસિંક, સ્વચ્છ હદયી અને ધર્મપ્રભાવના રત હતા, એમણે આચાર્યશ્રીના મહાન ત્યાગ અને સ્થાનને ગ્ય તેમને સત્કાર કર્યો. શ્રાવક શ્રાવિકા વર્ગ તેમને દૂર સુધી સામે લેવા ગયો, અત્યંત હોંશથી તેમને નગર પ્રવેશ કરાવવા તત્પર બન્યો અને પિતાને ધર્મશ્રવણું કરવાનો તથા વ્રત નિયમાદિ લેવાને સારો લાભ મળશે એ વિચારથી આનંદમાં આવી ગયો. એમનું સામૈયું ભાવભરી રીતે પણ કશા ખોટા આડંબર વગર કરવામાં આવ્યું અને આમ જનતાએ પણ એમાં ખૂબ રસથી ભાગ લીધો. હજારો જૈન અને જૈનેતરે, પુરૂષ અને સ્ત્રીઓ સામૈયામાં મયદા પ્રમાણે ચાલ્યા, સાધ્વી સમૂહ પણ તેમાં ભાગ લીધો. ધનાવા શેઠને અને તેના આખા પરિવારનો એમાં મુખ્ય ભાગ હતો. સાવસ્થામાં આવ્યા પછી ધનાવા શેઠે તે દિવસે સવારે થશેભદ્રાને પહેલીવાર બોલાવી અને આચાર્યશ્રીના સામૈયામા અને ઉપદેશ શ્રવણમાં ભાગ લેવા સૂચના કરી. એણે નીચી દૃષ્ટિ રાખી માત્ર એટલું જ કહ્યું કે ધર્મક્રિયા કે ઉપદેશ શ્રવણમાં શેક આડે ન આવે અને એ રીતે મન વાળવાથી વાત વિસારે પડે. અનોપમા ભાભીનો તો બે દિવસથી યશોભદ્રાને સામૈયામાં લઈ જવા માટે આગ્રહ હતો જ અને શેઠ સાહેબે પ્રેરણા કરી એટલે યશોભદ્રા પણ બહાર નીકળી, ભાવથી આચાર્યશ્રીને વાદ્યા અને આચાર્યશ્રી માટે સાધુનું વસતિ સ્થાન શહેરના મધ્ય ચોકમાં સાધ્વીના વસતિસ્થાન (ઉપાશ્રય)થી દૂર હતું ત્યાં સર્વની સાથે પોતે પણ ગઈ..
આચાર્યશ્રીએ બહુ સુંદર ઉપદેશ આપે. જીવન સફળ કેવી રીતે. - થાય, ત્યાગનો મહિમા કેટલો મોટો છે, એ માર્ગે ચાલવાથી આખો. * પ્રગતિ માર્ગ કેવી રીતે સુધરી જાય છે, આ જીવનનું સાધ્ય સુખ.
