________________
ગચ્છાધિપતિ અજિતસેનસૂરિ
૨૨૩
પાળવા, અતિમાત્રા આહાર કરવો નહિ, ગૃહસ્થ કે સ્ત્રી વર્ગ સાથે અતિ પરિચય કર નહિ, મન વચન કાયાથી બ્રહ્મચર્ય પાળવું, ગુરૂની આજ્ઞામાં રહેવું, પારકી વસ્તુને કે પર વસ્તુને વગર પરવાનગીએ લેવી નહિ, વૃદ્ધોને વિનય કર, બે વખત પ્રતિક્રમણ પડિલેહણ
કરવાં વગેરે ચારિત્ર ચાગની પ્રવૃત્તિમાં રસ પડવો જોઈએ. એનાથી • ભવના ફેરા મટી જવાના છે એવી ખાતરી રાખવી. ખાસ કરીને પાંચ
સમિતિ અને ત્રણ ગુપ્તિ બરાબર પાળવાથી મન વચન કાયા પર એટલો મેટે સંયમ આવી જાય છે કે પછી સંયમ માર્ગમાં મુસીબત આવતી નથી, અને એ રીતનું માનસ થઈ જાય તો પછી એ સહજ ચય બની જાય છે.
અને બીજી વાત એ છે કે સંયમ લીધા પછી ત્યાગ માગ -સ્વીકાર્યા પછી જે પાછે ઇન્દ્રિયને દોર વધી જાય અને ત્યાગનો
ત્યાગ થઈ જાય અથવા થવાની વૃત્તિ થઈ જાય તો બહુ નુકસાન થાય છે. વમન કરેલી ચીજ પાછી ખાવાનું બને તે ભારે ઉથલપારસલ થઈ જાય અને ઘણુ વખત તે વટલી બ્રાહ્મણી તરકડીમાંથી જાય તેવી દશા ચાય છે, આવી દશા થાય ત્યારે પ્રાણી ઇદ્રિાને ભોગ દશગણું હજારગણું જેસથી કરવા લાગી જાય છે અને એવાં આકરાં નિકાચિત કર્મો બાંધે છે કે એનું ભવભ્રમણ ભારે આકરું દીધું અને લાંબું થઈ જાય છે. આ સર્વ હકીકત કહેવાને સાર એટલે છે કે ત્યાગમાર્ગને સ્વીકાર સમજીને કરવો, વિચારીને કરવો, પિતાને અડગ નિશ્ચય કરીને કરવો અને ટેક કદી છોડવાની નથી એવા પાકો નિર્ણય પછી કરો. વ્રત પચ્ચખાણ શિયાલની માફક નમ્રતાથી માર્ગ પ્રતીક્ષા કયાં પછી અને ખૂબ તપાસ કરીને કરવાં, પણ એકવાર વ્રત લીધું
એટલે પછી તે પ્રાણ જાય, પણ વચન ન જાયે એ નિશ્ચય - જોઈએ.
