________________
૨૩૦
દક્ષિનવિ સુ
~~~~~~ ~ ~ ~ ~ એવી બીઓ જે ત્યાગ કરે તે કાણુત કષ્ટ પણ અડગ નિર્ણયને વળગી રહે એવી તેમની ખાસિયત હેય છે એ વાત ખ્યાલમાં રાખી, એમણે મનુમતિ દર્શાવી, પણ છેવટને નિર્ણય તે ગચ્છાધિપતિ અજિતસેન શહારાજ કરશે એ નિર્ણય બતા. અજિતસેનબછાધિપતિ ખૂબ વિચારશીળ અને દીર્ધદષ્ટા હતા. વ્યાખ્યાન સમય પૂરો થયા પછી મહરિકાએ તેમની પાસે યશોભદ્વાનો નિર્ણય અને વિજ્ઞપ્તિ રજુ કર્યા. અને પછી ગરાધિપતિને આદેશ મા. * એમણે પોતે આચાર્ય મહારાજને યશોભદ્રા કોણ છે, કેવા સયગમાં આવેલ છે અને તેનાં લક્ષણ ભાવના અને દઢતા કેવાં છે તેની વાત કરી. આ વાત માત્ર આચાર્યશ્રી અને મહત્તરિકાએ જ જાણી ભાચાર્યશ્રીએ સાતપુર તરફથી આક્રમણ થાય તો તેની વધારેમાં વધારે તકલીફ કેટલી થાય, કેટલા વખતની થાય તેની તુલના કરી લીધી. અને યમદ્રાનાં લક્ષણ વ્યંજન અને વિચારદર્શનની સ્પષ્ટતા પર ખ્યાલ કરી એણે સ મતિ આપી અને બે ચાર વર્ષ સુધી યશોભદ્રાએ સાકતપુરની દિશાએ કે એ રાજ્યની હદમાં વિહાર ન કરે એટલી 'વાત કરી તુરત જણાવ્યું કે આવતી વૈશાખ સુદ ૩ ( અક્ષયતૃતીયા ) બાહુ સારી તીથી છે. એમણે એક પ્રચલિત કહેવત કહી.
હોળીને પડ અને બેસતા વરસની બીજ વગર પૂછયું મુહૂરત તે રશ અને ત્રીજ.”
એને સાથે સમજાવતાં એમણે કહ્યું વરસ દરમ્યાન ચાર દિવસ પ્રાયઃ શુદ્ધ જ હોય છે. (૧) ફાગણ વદ ૧ (૨) કાર્તક સુદ ૨ (૩) આાસે વદ ૧૩ અને (૪) વૈશાખ સુદ ૩: દરેક તેરશને ત્રીજ એમ સમજવાનું નથી, પણું ધનતેરશ અને અખાત્રીજ એ બેજ સમજવાના છે, એ દિવસો એ ખાસ શુભ ગ હોય છે. આ તમા પહોંચતા હોય તો તે દિવસે શુભ કાર્ય કરવું બાકી તો સારું કામ કરવું હોય
