________________
સૌમ્ય મૂર્તિ કીર્તિમતી
૨ ૦ ૩.
=
S
-
-
ગૃહલક્ષ્મી હતી. એ વ્યવહારમાં જેટલી ચાલાક હતી તેટલી જ ધર્મ . ક્રિયામા સમુખ હતી, ધર્મને અને એ કાઈ વિશિષ્ટ ત્યાગ કરવાની સ્થિતિમાં નહોતી, છતા એની વૃત્તિ અને વર્તનમા ત્યાગભાવ હોવાને કારણે એ વ્યવહાર કાર્યોમાં ઉણપ રાખી શકતી હતી અને કેટલાક વ્યવહારૂ ધર્મી પ્રાણીઓની કક્ષામાં આવી ગઈ હતી .
અનેપમાં ભાભીએ જવાબ આપ્યો “ એ અમારા મહેમાન છે, શેઠના સાથમાં આવ્યા છે, પોતે જન ધર્મના સારા અભ્યાસી છે અને બહુ ક્રિયા કરતા નથી, છતાં ક્રિયા તરફ ભાવ વાળા છે. ' આટલો પરિચય આપી અનોપમા ચૂપ રહી એટલે સાધ્વી શ્રી કીર્તિમતીએ યશોભદ્રાને પોતાની પાસે અવારનવાર આવવાનું સૂચવન ર્યું એને અભ્યાસ કરવાની રૂચિ હોય તો પોતે અભ્યાસ કરાવશે એમ જણાવી દીધું અને જીવનની સફળતા કરવા પ્રત્યેક પ્રાણીઓ પ્રબંધ કરવો જોઈએ તે સંક્ષિપ્ત ઉપદેશ આપે. યશોભદ્રા એક અક્ષર બેલી નહિં, પણ એને શ્રી કીર્તિમતીના તરફ ખૂબ આકર્ષણ થયું હોય એમ એના મુખ ભાવથી જણાઈ આવતુ હતુ.
પ્રથમ મુલાકાત લગભગ અરધે કલાક ચાલી હશે. આજે ચૈત્ર વદ આઠમનો દિવસ હતો. હવે પછી અનેપમા અને યશભદ્રા આવશે ત્યારે તેમને તાત્કાલિક પૂરા થયેલી આયંબિલની ઓળીમાં રહેલ સિંદ્ધચક્રને મહાન ગ સમજાવવા પોતે પ્રયત્ન કરશે. એટલું જણાવી દીધા પછી શ્રીમતી મધુર સ્વરે “ધર્મલાભ” બોયા એટલે નણદભાભી ત્યાંથી ઊઠી પિતાની હવેલીએ પાછા આવ્યા.
હવેલી તરફ પાછા આવતાં, વાત પરથી યશોભદ્રાએ જાણી લીધું કે શ્રી કિર્તિમતી સ સારી અવસ્થામાં કેઈ ગૃહસ્થની પુત્રો હતા, જાતે અભ્યાસ કરી જ્ઞાનવાન હોઈ સારના ત્યાગી બન્યા હતા, બાળબ્રહ્મચારી હતા અને આદર્શ સાધ્વી હતા. એ કદી નકામી વાત કરતા નહિ, ગૃહસ્થીના ઘરની વાતોમાં માથું મારતા નહિ અને
