________________
યશોભદાનું મનોમંથન અને પલાયન
૧૭૭
કાંઈ ત્યાગ કરે છે તેને બદલે જે કામાતુર માણસ આવાં સંદેશા અને કહેણ મોકલે તેની અંદરની અધમતા કેટલી હશે? અત્યારે મારી બાજુ બેન જેવી યાધારા આવીને બેસે તો પણ મને દુખ ઓછું લાગે, એને બદલે એ પણ ઉપર ઉપરથી બે એક વખત આવી ગયા, મને એકલી મૂકી ચાલ્યા ગયા, એટલે એ પણ રાજાની સાથે સામેલ નહિ હોય તો મારા તરફ લાગણી વગરના જરૂર થઈ ગયા હશે એમ જણાય છે. તે
અને ખૂદ રાજાએ તે ખરેખર ગજબ કર્યો ! હજુ એના ભાઇના અંગારા બુઝાયા નથી તે વખતે રાજાને આવું સૂજે એ તો સાધારણ રીતે અક્કલમા ન ઊતરે તેવી વાત છે. કદાચ આ હજૂરિયો પિતાના મનથી તો નહિ આવ્યો હોય ? રાજા પોતે આવી વાત આવે વખતે કહેવરાવે ત્યારે તો ભારે ગજબ થઈ જાય! પણ ઈન્દ્રિય પરવશ પડેલે માણસ શું શું કરે. હજારિયો પિતા માટે આવ્યા નથી, માટે જરૂર રાજાએ તેને મોકલેલ હોવો જોઇએ. એવા હલકી માણસ રાજાના પાઠીંબા વગર અહીં આવવાની હીંમત કરી ન જ શકે !
મારા તો દેવ ગયા અને મારે માથે આફતના ઢગલા આવી પડયા. અત્યારે પિયર જવાનું પણ મન થાય તેમ નથી.
આવા આવા વિચાર કરતી હતી ત્યાં તેની એક વિચક્ષણ દાસી કાવી, તે હમેશાં દેવી યશોભદ્રા પાસે જ રહેતી હતી. તેને હજૂરિયાના આગમનની ખબર નહોતી. એ શહેરમાથી ચાલી આવતી હતી. એણે યશોભદ્રા પાસે તેના સંબંધમાં ગામમાં ચાલતી વાતો કહી સંભળાવી. કંડરીક મહારાજાના અવસાન પાછળની વાત, યહારાજાને યશોભદ્રા સાથેનો સંબંધ, રાજમહેલમાં ચાલતાં કારસ્તાને, યશોધરા અને મહારાજાનો બગડી ગયેલો સંબધ અને એવી એવી ગામમાં ચાલતી અનેક વાતો એણે દેશી યશભદ્રા પાસે કહી. આખા શહેરમાં હાલ તે એજ વાત છે એમ જણાવ્યું અને કંડરીક દેવના
