________________
દાક્ષિણ્યનધિ હ્યુમ
4
તમાં તદ્દન એકલું અટૂલાં તમે કૅમ ? નથી સથવારા કે નથી કાઈ ચેાકીદાર ? હું પણ પાતનપુરથી જ આવું છું. આવું ભયંકર જંગલ વળાવા ચેઠિયાત કે સાથ વગર વટાવી શકાય નહિ, અને તમે તે એકલા ચાલ્યા આવતા જણાએ છે. · શેઠે સ્વાભાવિક સવાલ કર્યો. યશાભદ્રાએ જવામાં કહ્યુ · આપના સવાલ વાજ્રખી છે, પણુ માણુસને માથે આક્ત આવે છે ત્યારે વખાના માર્યાં એ ગમે તેવું આકરું જોખમ પણ ખેડી લે છે. ખરી રીતે આપે ત્યારે જ'ગલ નદીનાળાના જોખમની વાત તાજી કરી ત્યારે જ મને ખેડેલા જોખમનું ભાન થયું છે. • જો તમને વિંધા ન હેાય તેા તમે ક્રાણુ છે ? કેમ આવ્યા છે ર્યા જવાના છે! એ વાત કહેા. મારાથી બનશે તે હું તમને મદ રીશ, ‘શેઠે ભાઇની સીલ પરથી પરીક્ષા કરી લીધી કે એ ત્રાસી ઞયેલ પશુ ખાનદાન સન્નારી છે, એટલે એણે વગર માગે મદદ આપવાની માગણી કરી.
'
૧૮૮
s
યશેાભદ્રાને પણ પુરૂષપ્રતીતિ થતાં પેાતાને શેઠની મદદ ચેાગ્ય અને અવસરેાચિત થઈ પડશે એમ ધારી તેણે જણાવ્યું ભાઈ ! મારી કયા જરા લાંખી છે, આપ જરા એસે તે! આપને સર્વ વાત જણાવું.' રોકે તેને પેાતાની સાથે પેાતાના સાથના તબૂમાં આવવા આમંત્રણ આપ્યું. શેઠ ત્યાં જઈ હાથ પગ ધેાઈ ભાઈ પાસે આવ્યા. પેાતાની વાત મુદ્દામ રીતે તેણે શેઠને કહી સ’ભળાવી, પેાતાને સાકેતપુરના રાજા તથી ત્રાસ થયેલ છે, પેાતે વિધવા છે, શિયળ રક્ષા માટે નાસી છૂટી આવી છે અને હજુ પણ રાજાના ભયમાં છે, પેાતાના પતિનુ અપમૃત્યુ પશુ પેાતાના રૂપતે કારણે થયુ છે અને અત્યારે એ અસહાય દશામાં નિરાધાર છે . એ વાત સંક્ષેપમાં જણાવી. એની ખેલવાની સાદાઈ, એના આવાજની મધુરતા, એની ગંભીર આકૃતિ, એની વાત કરવાની સ્પષ્ટતા અને એના મુખપર છવાઈ રહેલી નિર્દોષતાને કારણે શેઠે એની વાત સાચી માની, સ્વીકારી લીધી અને પછી તેને આશ્વાસન આપુર્તા
