________________
દક્ષિણ્યનિધિ યુવક
- પુંડરીક – પ્રિયવંદા ! તારે યોધ્યા સાથે કે સંબંધ છે ?” યશોભદ્રાનું નામ સાંભળતાં દાસી પ્રિયવંદાના શરીર પર ઝાટકે પડો, એને કંપારી આવી ગઈ. એ મહારાજાના જન્મ દિવસે આ વખત હાજર હતી. એણે દેવી યશોભદ્રાની સવ રીતભાત જોઈ હતી અને એને અન યોજદા એક ખરું રાજરત્ન અને અનુપમ અલંકાર હતુ. એ પતે નોકરીમાં હતી દેવી પધરાની, પણ અવારનવાર યશેકા પાસે આવતી જતી અને એને માટે એના મનમાં ખૂબ ભાવ હતો, પણ મહારાજાના જન્મ દિવસને રાજ રામઠા ગરબામાં એની કાર્યવાહી જોયા પછી તો એને દેવી યશેબકા માટે રઢ લાગઇ હતી, એ એના પર વારી ગઈ હતી અને એના સંબંધમાં અભિપ્રાય માગ ઉચ્ચ ગઈ ગયો હ. દાસીઓ બહુ ચબરાક હોય છે, સામાને સમજવાની એમનામાં આવડત હોય છે અને બોલવામાં એમનામાં ખૂબ ચાલાકી અને ચાવળાઈ હોય છે, તેમાં સામાને ઓળખવામાં એમની ઉડાણ શક્તિ તો ભારે ખીલેલી હોય છે. એણે દેવી શશિકાનું નામ સાંભળ્યું ને એ ચબરાક દાસી આખી વાત પામી ગઈ, એના ખ્યાલમાં રાખી વાતનું રહસ્ય આવી ગયું અને રાજાને શું કહેવાનું હશે અને પેતાનો કેવો ઉપાગ કરવાનો હશે એ વાતની કલ્પના એના મગજમાં આવી ગઈ છતાં પિતાની જાતને સંભાળી લીધી અને વાત આગળ ચલાવવા દીધી.
પ્રિયંવદા–“દેવી યશોભદ્રાને હુ બરાબર ઓળખું છું, કોઈ કઈ વાર એમને મહેલે પણ જઉં છું. તેમનો મને બહુ પરિચય તો નથી, પણ અવારનવાર તેમની પાસે જવાનું બને છે.
પુંડરીક-યશોભદ્રાને મારી કરાવી આપ અને એને માટે રઢ લાગી છે અને ગમે તેમ કરી મારે એની સાથે આનંદ કરે છે. તું મુદ્દો સમજી ? તારાથી એ કામ બનશે? ઘણું સાચવીને કરવા કામ છે અને વાત બજાર પડે તે આબરૂના કાંકરા, ચઈ જાય તે સેદા છે. બાલ, કામ બનશે ?”
