________________
વિટનો ડબ્બો ગુલ
-
~
N
મહારાજા નો મંત્રીની વિદાયગીરીની રાહ જોઈ રહ્યા હતા. એ વિદાય ગયા કે રાજાએ વિટને તેડવા માણસ મેકો, પણ દરવાજા પર વિટને પત્તો લાગ્યો નહિ, આથી મહારાજાને વધારે ચિંતા થવા લાગી. માણસને એક વાતની લગની લાગે છે ત્યારે પછી એને દુનિયા પર બીજું કાઈ દેખાતું નથી, એને બીજી વાત સૂઝતી નથી અને એનું મન બીજે ઠરતું નથી. એણે પિતાના હરીઆને બોલાવી હુકમ આપે કે વિટને એને ઘેર જઈ તુરત બોલાવી લાવે, રાજાને ખોસ માણસ વિટને બેલાવવા આવ્યો. એટલે વિ જણાવ્યું કે મહમંત્રીએ એને રાજમહેલમાં પગ ન મૂકવા માટે ફરમાન કરી દીધું છે -જેથી તે લાચાર છે. જો તેની રીત પ્રમાણે વાતમાં મીઠું મરચું પણું ભભરાવ્યું.
હજૂરીએ રાજમહેલમાં આવ્યું, રાજા અત્યારે સ્નાન કરવા ગયા -હતા, એને મનમાં થયું કે વિટ આવશે તો જરા રાહ જોશે, પણ
સ્નાન કરીને આવ્યા ત્યારે ખબર પડી કે વિટ આવ્યો નહોતો. પિતાના ખાસ હજૂરીઆને બેલાવી પૂછયું ત્યારે તેણે મહેમ ત્રિીએ કરેલા વિટ સંબંધીના હુકમની વાત કરી અને તે સાચોગોમાં વિટ રાજમહેલમાં આવી શકશે નહિ એમ જણાવ્યું. મહારાજાને આ સમાચારથી વિમાસણ ચઈ પડી, મહામ ત્રી તરફ એના મનમાં એટલું બધું માન ૦ હતું કે એના હુકમ ઉપર હુકમ કરો કે તેને ફેરવી નાખવો એ તેને પાલવે તેમ નહતુ. પિતે પાછો વિચાર કર્યો કે ત્યારે સાકેતપુરના રાજા કે પોતે કે મહામંત્રી ? બાવા અવ્યવસ્થિત અને કઈ વાર અતિ અધમ વિચાર વિષયેલુબ્ધને જરૂર થાય છે. છતાં મહામ ત્રીને ઉચ્ચ સ્થાન, વૃદ્ધ ઉંમર અને પ્રચક કાર્ય શક્તિ વિચારતાં રાજા ટકે. લગભગ બે ઘડિ વિચાર કર્યો અને તેજ હજૂરીઆને ફરીવાર બેલાવી વિટને ત્યાં મોકલ્યો અને યશભદ્રાએ જવાબ શો આપ્યો છે તેની વિગત મંગાવી. આવી રીતે મહારાજાએ પોતાની ખાનગી વાતચાં
