________________
અધિકાર ૨ જો. (૪૫) સન્ય આવવાની શંકાથી લોકોમાં તે પત્ર વાંચી તેનું સ્વરૂપ સમજી ગયા. આખા નગરમાં તે વાર્તા પ્રસરી, તેથી ત્યારપછી કઈ નવું ઘર કરવાનો આરંભ કરતું નહતું, કેઈ અનાજને સંગ્રહ કરતું નહેાતું અને પ્રજાનું ચિત્ત કેઈ ઠેકાણે સ્થિર થતું નહતું. અનુક્રમે ભીમરાજા પાસે પણ આ વાર્તા પહોંચી, એટલે તેણે ખરી ખાત્રી કરવા માટે પોતાના એક ચરને ધારાનગરીએ મોકલ્યો. રાજાઓને પોતાના અને બીજાના દેશનાં કાર્ય અકાય જેવા માટે ચરપુરૂષેજ નેત્રરૂપ હોય છે. કહ્યું છે કે “ગાયો નાસિકાવડે જુએ છે, પંડિતે શાસ્ત્રો વડે જુએ છે, રાજાએ ચર પુરૂષોવડે જુએ છે, અને સામાન્ય લોકે બે નેત્રવડે જુએ છે.”
અનુક્રમે તે ચર ધારાનગરીમાં ગયો. ત્યાં મેચીઓના ઘરમાં પલાણુ ઢાલ અને ચોકડા વિગેરે ચામડાની સામગ્રી તૈયાર થતી જોઈ. લુહારને ઘેર ખકો, ભાલાં, છરીઓ, તરવારે યમદાકાવિગેરે તૈયાર થતાં જોયાં. એ રીતે જુદા જુદા કારીગરોને ઘેર યુદ્ધની જુદી જુદી સામગ્રી તૈયાર થતી તેણે જોઈ. પછી રાશી ચોટાના માર્ગમાં દરેક દુકાને તેણે ગુજરાત ઉપર ચઢાઈ કરવાની કિંવદંતી (વાર્તા) સાંભળી. અનુક્રમે રાજમહેલના દરવાજા પાસે આવ્યા. ત્યાં દશ, વીશ, ત્રીશ, ચાલીશ, પચાસ, સાઠ, સીત્તેર, એંશી, સેક હજાર વિગેરે સંખ્યાવાળા અથી પરિવરેલા દેશ દેશના, નગર નગરના અને ગામે ગામના રાજાઓ, ઠાકર, માંડલિકે, મુકુટબદ્ધ રાજાઓ અને સામંતે વિગેરેને તરફથી આવતા જોયા તથા જેઓ પ્રથમ આવેલા તેઓને ભેજરાજાને પ્રણામ કરી પિતતાને ઉતારે જતા જોયા. તેમજ તરવાર, ભાલાં, મુગર, ખ, ગદા વિગેરે છત્રી પ્રકારના આયુધને ધારણ કરનાર લાખ પદાતિઓને આવતા તથા જતા જોઈ તે દૂત શ્રી ભેજરાજા સૈન્યની તૈયારી કરે છે એમ નિશ્ચય કરી ત્યાંથી પાછો વળ્યો.
જે દિવસે તે દૂત પાટણ તરફ ચાલે તે દિવસે શ્રી વિમલનામને દંડનાયક રાજા સાથે વિરોધ થવાથી રાત્રીએજ પાટણથી નાસી ગયે. શા માટે તેને નાસી જવું પડ્યું ? તેનું સ્વરૂપ આ પ્રમાણે છે-“અણુહિલપુર પાટણમાં પ્રાગ્વા વંશને વિમલ નામે એક સામાન્ય વણિક રહેતો હતો. તેને સર્વ ગુણરૂપી રત્નોના નિધિ સમાન શ્રીદેવીનામની પ્રિયા હતી. તે વિમળ બાવડે ધારેલું નિશાન વીંધવું, તે બાણું ક્યાંઈ પણ ખલના ન પામે અને ઝીણું વસ્તુની અંદર થઈને પણ નીકળી જાય એવી બાણકળા, સામુદ્રિક કુળ તથા અવિનાં લક્ષણો જાણવાની
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
