________________
ભેજપ્રબંધ ભાષાંતર. રૂપે રાખો, હું અવસરે માગીશ.” ભેજરાજાએ કહ્યું-“હે તેંદ્ર! મેં તારી પાસે ખેળે પાથર્યો છે, માટે એ વાત માગવી રહેવા દે, આ સિવાય બીજું તને જે રૂચે તે માગજે. હમણું તો તું ઉતારે જા, અને મારી પાસે સુખેથી રહે.” એમ કહી તેને ઉતારે મોકલ્યો.
ત્યારપછી બે ત્રણ દિવસે ભેજરાજાએ સવારમાં સ્નાનવિગેરે મંગળવિધિ કર્યો. સવા લાખ રૂપિયાની કિંમતવાળી કબારી પહેરી, ચાલતી વખતે પ્રથમ જમણો પગ ઉપાડ્યો અને એ રીતે ચાલીને હસ્તીપર આરૂઢ થયે. તે પટ્ટહસ્તી ગળેથી ગંભીર ગજરવકરતે હતે. મદરૂપી મદિરાની સુગંધના સમૂહથી તેણે ભવનને મધ્ય ભાગ ભરી દીધે હતે, વળી આને લીધે તેનું ઉદર તરંગવાળું દેખાતું હતું, તેનાં નેત્રો સ્વભાવથી જ પીળાં હતાં, તે લાંબો સૂકાર શબ્દ કરતા હતા, તેણે સૂ૮ ઉંચી રાખી હતી. તેના બહારના દાંત સ્થળ, ઉજ્વળ અને તીર્ણ હતા. તેના પગના નખો સ્નિગ્ધ હતા. તેની પીઠ લાંબી અને પહોળી હતી, તેનું ઉદર પાતળું હતું. વક્ર ગતિ કરવામાં તે કુશળ હતે, મંડળને આકારે (ગોળ ફરતાં તે અલાતચક જે દેખાતે હતો, સુગંધી મદ ઝરવાથી તે જાણે ક્રોધને ક્રીડા કરવા માટે ગધેદકનું ધારાગ્રહ (ફુવારે) હોય તે શોભતો હતો, અહંકારને રહેવા માટે દાંતના તોરણવાળું વજા મંદિર હોય તેવો તે જાતે હતો, ભમરાને સમૂહેનો આપાનમંડપ એટલે મદિરા પીવાના મંડપ રૂપ હતો. મદજળની મેટી નદીમાં પૂર લાવનાર કાળ વિનાને વર્ષાઋતુ હતું, ગજાવના આડંબરવડે તે મેઘની ગર્જનાને મિથ્યા કરતે હતો તેની બન્ને બાજુ બાંધેલી ઘંટાએ મધુર શબ્દ કરતી હતી. તેનું આખું શરીર શણગારેલું હતું અને તે જાણે એક મેટે પર્વત હોય તેવો દેખાતો હતો.
આવા હસ્તીપર ભેજરાજ આરૂઢ થયો એટલે તેના મસ્તકપર મેટ ઉજ્વળ છત્ર ધારણ કરવામાં આવ્યું. તે છત્ર દેદીપ્યમાન વર્થ રત્નના દંડવડે શોભિત હતું, ઉપરના ભાગમાં પમરાગ મણિએના કિરણો પ્રસરતા હતા, તેથી તે સૂર્યદર્શનના કેપથી રાતું થતું હોય તેમ જણાતું હતું, તેના પ્રાંત ભાગમાં મોતીની માળાની ઝાલર હતી તેથી કરીને તે ત્રણ જગતનું વલ-ગોળ તિલક હોય
૧ સળગતું ઉંબાડીયું હાથમાં રાખી ફેરવીએ ત્યારે અગ્નિ રેખાનું એક ચક્ર દેખાય છે તે.
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
