________________
આમ દેવ-ગુરુ કૃપાથી નિર્મળ રીતે વ્રતપાલન કરતાં કરતાં સમય પસાર થવા લાગ્યો. દશ વર્ષનાં વહાણાં વાઈ ગયાં. તે દરમ્યાનમાં બંને જણાએ ભારતભરનાં ૧૭પથી વધુ તીર્થોની અનેકવાર યાત્રા કરી તથા પાંચ પ્રતિક્રમણ, ચાર કર્મગ્રંથ (સાથે) જ્ઞાનસાર, શાંત સુધારસ, ઉપમિતિ ભવ પ્રપંચ કથા, આદિનો અભ્યાસ કરી લીધો. તેમજ કીડનીની બિમારીથી પીડિત સાસુજીની ભારતીબેને અજોડ સેવા કરી. એમના લગ્ન પછી દોઢેક વર્ષ બાદ જતીનભાઈનાં માતુશ્રીનો સ્વર્ગવાસ થયો. પરંતુ નાનાભાઈ અમિતના લગ્ન તો ત્યાર પછી પણ ૮ વર્ષ થયા. તેથી ત્યાં સુધી તેમને સંસારમાં રોકાવું પડ્યું.
હવે જાણે એમનાં ચારિત્ર મોહનીય કર્મનો ઉદયકાળ પૂરો થઈ રહ્યો હતો. જેથી જે પૂજ્યશ્રીએ ઝરિયા મુકામે જતીનકુમારનાં કિશોર માનસમાં સંયમ પરિણામના બી વાવ્યા હતા. એ જ પૂજ્યપાદ આચાર્ય ભગવંત શ્રીમદ્ વિજય ભુવનભાનુસૂરીશ્વરજી મ. સા. નું શિષ્ય-પ્રશિષ્યાદિ પરિવાર સહિત સં. ૨૦૪નું ચાતુમસ કોઈમ્બતૂર મુકામે થયું ત્યારે ચાતુમતિથી પહેલાં તેઓશ્રી બેંગ્લોર પધાર્યા.
સંયમ પ્રાપ્તિની ભાવના છતાંય સંયમની ઉપલબ્ધિ સો ટકા શંકાસ્પદ હતી. તેવા કપરા સમયે આચાર્ય ભગવંતશ્રીએ સામે ચડીને જતીનભાઈનો પરિચય સાધ્યો ને એમના ગુરમહારાજનાં માધ્યમે સંપર્ક - સાંનિધ્યને ગાઢ કરતા ગયા. વચ વચમાં વણમાગી હિતશિક્ષાનાં માધ્યમે સંયમ માર્ગે ધપવા પ્રેરણા કરતા રહ્યા. જેથી જતીનભાઈ પણ તેમનાં નિર્દેશ મુજબ દક્ષાની તૈયારીઓ કરવા લાગ્યા. એ મહાપુરુષની અમીદ્રષ્ટિથી પ્રતિકુળતાઓ અનુકુળતામાં પલટાવા લાગી. દીક્ષા માટે સહમત ન થયેલ પિતાશ્રી પણ પલટાયા. નાનાભાઈએ પણ ગૃહસ્થ ધર્મનો ભાર ઊંચકી લીધો. અને સહુથી વધુ અનુકૂળતા તો એ સણી કે ભારતીબેન જેઓ પાપભીર સાથે સંયમ ભીરુ પણ હતા. તેઓએ પણ પોતાના પતિદેવને પગલે-પગલે કદમ માંડવા નિર્ધાર કર્યો. તેમના માતૃધ્ધયા ગુરુણી વિદુષી સાધ્વીશ્રી વસંતપ્રભાશ્રીજી વૈરાગ્યદેશનાદક્ષ પૂજ્યપાદ આચાર્ય ભગવંત શ્રી વિજય હેમચન્દ્રસૂરીશ્વરજી મ. સા. નાં બહેન મ. સા.) પણ ૧૬ સાધ્વીજીઓના સમુદાય સાથે. ગુજરાતથી વિહાર કરી બેંગ્લોર પધારી ગયા. પૂજ્યશ્રીએ સં. ૨૦૪૭ ના ફાગણ વદિ ૩, રવિવાર, તા. ૩-૩-૯૧ નું શુભ મુહૂર્ત દીક્ષા નિમિત્તે ફરમાવ્યું. દીક્ષાની જાહેરાત થતાં જ ઠેર ઠેરથી અનુમોદના સહ બહુમાન માટે આગ્રહભર્યા આમંત્રણો મળવા લાગ્યા. વિજયવાડા - ઈરોડ - અમદાવાદ - મદ્રાસ - તથા મુંબઈમાં મલાડ -ઈલ - ભાયખલા - ગોડીજી તેમજ ગોવાલિયા
તાજ
બહુરત્ના વસુંધરા-ભાગ બીજો ૪૦ NSINH
