________________
રહેવા ને શક્ય તેટલી સાધના-આરાધના કરવા પ્રયત્નશીલ છે. ૭. સાધક કોઈક એવા પણ છે જે ક્રોડપતિના પુત્ર તરીકે પંકાયેલા છતાંય
દીક્ષા પછી પોતાને ભિક્ષુ માને છે. ખાખી જેવા વેશ-પરિધાન ને સાવ ખાખી મનોવૃત્તિ સાથે સંયમાચારમાં પ્રગતિ સાધવા સતત સાવધાન છે. કુશાગ્ર બુદ્ધિ છતાંય વિનયોપચાર વિશેષ ઝળકે છે તેમની દિનચર્યામાં પોતાનાથી વડીલોને પૂરતું માન અને નાનાઓનું ખાસ
બહુમાન કરી પોતે જળકમળ જેમ અલિપ્ત રહેવા મથે છે. ૮. તેઓ વયોવૃદ્ધ સાધક છે. અનેક દીવાળીઓ જોયા પછી અનુભવોના
અનુભાવથી ભાવિત છે. ઉમ્ર તથા જરાની લાચારી તેમને નડી નથી. પગપાળો વિહાર જૈફ વય છતાંય કરે છે, પ્રતિક્રમણ પણ સૂર્યોદય-સૂર્યાસ્તના સમયની આસપાસ જ કરી લે છે ને દિવસનો મોટો ભાગ સ્વાધ્યાય-જાપ અને આત્મ સાધનામાં ગાળે છે, અણાહારી
ઔષધનો પણ અણગમો રાખે છે. ઉગ્રાચારના પ્રખર હિમાયતી છે. ૯. અધ્યાત્મ પ્રેમી તે સાધકાત્મા પરમાત્મ ભક્તિમાં દ્રઢ વિશ્વાસ રાખે છે.
પોતાની વિશેષ સાધના બળે અમુક પ્રકારના આભાસો દ્વારા થનાર ઘટનાઓને જાણે છે, છતાંય તેવા ક્ષયોપશમમાં લેવાઈ ન જઈ તેને પણ ક્ષણિક લબ્ધિ માની અનુપાદેય ગણે છે, જેમની વાણી બ્રહ્મ વચનની જેમ નિષ્ફળ નથી જતી. મૈત્રી ભાવનાને આત્મસાત કરેલ હોવાથી કદીય પોતાની વ્યાખ્યાન શક્તિનો ઉપયોગ સ્વાર્થને સંવારવા પરદોષ-ઉદ્દઘાટન કરવા કે મતમતાંતરોવાળા વાદ-વિવાદોમાં પડવા નથી કરતા. વિવિધ ગુણ સંપન્ન છે, આધ્યાત્મિક સાધનાઓ વડે !
આત્મનિરીક્ષણ જ તેમની સઘળીય સાધનાઓનો સાર છે. | ૧૦. આવા સાધકોમાંથી અતિ જૂજ જ પુખ્ત પરિચયમાં આવ્યા હોવાથી
અને પોતાની અલામતિ ને હીનબુદ્ધિ હોવાથી અન્ય અનેક પવિત્ર સાધુ-સાધ્વીઓ વિશે સંક્ષેપમાં પણ લખી નથી શકાણું છતાંય આ જ ! પુસ્તકમાં અન્ય ગુણાનુરાગીઓ તરફથી થયેલ અનુમોદનાઓ ખાસ અવગાહવા જેવી છે. તત્વજ્ઞાન તપ અને તિતિક્ષાની ત્રિરાશીવાળા જીવાત્માઓ વિરલા જોવા મળે છે, છતાંય જે જે અંશે રત્નત્રયીનો વિકાસ જે જે જીવોમાં જોઉં છું તેમના ગુણાધિકાને મનોમન વાંદી અભિનંદી લઉં છું..
કારણ કે કોઈક કર્મસાહિત્યના તો કોઈક આગમોના, વ્યાકરણના, 3 ન્યાયના અન્ય દર્શનશાસ્ત્રોના તો કોઈક સંસ્કૃત, પ્રાકૃત, ગુજરાતી, હિન્દી,
----------------
.
............
....
..
.
=
બહુરના વસુંધરા-ભાગચોથો. ૧૯૭૫
