Bahuratna Vasundhara

Author(s): Mahodaysagar
Publisher: Kastur Prakashan Trust

Page 683

લીન બન્યા. રાત્રિમાં એક ભૂખી શિયાળણી બચ્ચા સાથે આવી. મુનિની સુકોમળ કાયાને ભક્ષ્ય બનાવી ખાવા લાગી. પહેલા પહોરે પહેલો પગ; બીજા પહોરે બીજેપગ ફાડયો. ત્રીજા પહોરે પેટ વિદારી આંતરડાં કાપ્યાં, લોહી ગટગટ પીધાં, માંસના લોચા દાંતથી બટબટ ચાવ્યા; હાડકોને તડતડ તોડયાં. આવી ઘોર વેદનાને પૂર્ણ સમભાવે સહન કરી કાળધર્મ પામી દેવલોકમાં નલિની ગુલ્મ વિમાને પહોંચી ગયેલ શ્રી અવંતિસુકુમાલની ભાવભરી અનુમોદના કરું છું....
(૭) શ્રી ચંદ્રાવતુંસક રાજા કાઉસ્સગ્ન ધ્યાને ઊભા છે. પાસે દીવો સળગી રહ્યો છે. દીવો બળે ત્યાં સુધી ધ્યાનમાં રહેવાનો અભિગ્રહ રાજાએ કર્યો. અભિગ્રહથી અજ્ઞાત દાસીએ રાજાનું ધ્યાન ચાલે ત્યાં સુધી દીવો રાખવા અંદર ઘી પૂરવા માંડયું. આખી રાત્રિ આમ ચાલ્યું. રાજા ધ્યાનમાંથી ચલાયમાન ન થયા. સુકોમળ કાયા ઊભા ઊભા આ ધ્યાનમાં કષ્ટ સહન કરી ન શકી. પ્રભાત થતાં તો રાજા ભૂમિ ઉપર પડી ગયા. પણ શુભ ધ્યાનથી પડયા વિના મૃત્યુ પામીને દેવલોકમાં ગયા. ચંદ્રાવતસંક રાજાની પ્રતિજ્ઞાની દઢતાની ભાવપૂર્વક અનુમોદના કરું છું.
(૮) અંધકસૂરિ ૫૦ શિષ્યો સાથે વિચરતા પધાર્યા. નગરના મંત્રી પાલકે રાજાને ભંભેરી ખોટાં દોષારોપણ કરી પાંચસો સાધુને મરણાંત સજા કરી. યંત્ર તૈયાર કરી એક પછી એક સાધુને પીલવા માંડ્યા. લોહીની નદીઓ વહી, ખોપરીઓ તૂટવા માંડી. ખંધકસૂરી સાધુઓને અંતિમ નિર્ધામણા કરાવે છે. યંત્રમાં પીલાવાની પીડા પણ સમભાવે સહન કરતાં, આરાધનાના શુભ ધ્યાનમાં મુનિઓ કેવળજ્ઞાન પામીને મુક્તિએ ગયા-તે બંધક સૂરિના શિષ્યોની ભાવથી અનુમોદના કરું છું.
(૯) શાલિભદ્ર-ધન્નાજી-સાળા-બનેવીએ અપાર વૈભવ છોડીને દિવ્ય ભોગોને તિલાંજલી આપી પ્રભુ મહાવીર પાસે ચારિત્ર લીધું, ઉગ્ર તપસ્યા કરીને કાયા કુશ બનાવી દીધી. બાર વર્ષે પુનઃ રાજગૃહી નગરી પધારતાં માતાના હાથે પારણું થશે” તેવા પ્રભુના વચનથી ભદ્રા શેઠાણીના ઘેર ગોચરી અર્થે ગયા, પ્રભુને અને શાલિભદ્રધન્ના મુનિને વંદન કરવા તૈયારીમાં પડેલા સ્વજનોનું ધ્યાન ન ગયું, ઓળખ્યા નહિ, પાછા વળતાં રસ્તામાં (પૂર્વ ભવની માતા) રબારણના હાથે દહીં હોરી પ્રભુને બતાવ્યું, પ્રભુના ખુલાસાથી પૂર્વ ભવની માતા જાણી, પારણું કરીને પ્રભુ પાસે અંતિમ અણસણની રજા મેળવી વૈભારગિરિ ઉપર પહોંચી ગયા. ક્ષેત્ર પડિલેહણાદિ કરી, વોસિરાવીને સંથારો કર્યો, શુભ ધ્યાનમાં સ્થિર થયા. પ્રભુજીની પાસેથી હકીકત સાંભળી કલ્પાંત કરતી બત્રીશ સ્ત્રીઓની સાથે ભદ્રા માતા વૈભારગિરિ ઉપર આવી પહોચ્યાં,
પરંતુ તેમની સામે નજર પણ ન કરતાં આત્મધ્યાનમાં સ્થિરતા રાખી શુભભાવનામાં કૂિષ બહુરના વસુંધરા-ભાગ ચોથો ૧૦૯
૪