________________
ગયું હતું ?...” “હાજી”... “બપોરે તેનું પડિલેહણ કોણ કરવાનું ? ટોકસીનું પડિલેહણ રહી જાય તે ચાલતું હશે ? પૂછવું તો જોઈએ ને ?”
ટોકસીનું એક ટેંક પડિલેહણ રહી ગયું તેનું પૂજ્યશ્રીના હૃદયમાં એટલું દર્દ થયું કે ૧૪ કિ. મી. નો વિહાર કરીને પણ સખત ગરમીમાં ય તે દિવસે પ્રાયશ્ચિત્ત રૂપે ચૌવિહાર ઉપવાસનું પચ્ચક્ખાણ કરી લીધું. કેવી પાપભીરૂતા ! કેવો સંયમ !
5
(૫) જીવન જેનું સાદું, એનું નામ સાધુ ઃ
એક દિવસ પૂજ્યશ્રીના ચશ્મા તૂટ્યા. નવા કરાવવાના હતા. એક ગુરુભક્તને ખબર પડતાં તરત હાજર થઈ ગયા.
“ગુરુદેવ ! આપના ચશ્માનો લાભ મને આપો.” “પણ ફ્રેમ કેવી લાવશો ?”... “સારામાં સારી, કિંમતીમાં કિંમતી”... “તો તમને લાભ નથી આપવો. મારે તો સાદામાં સાદી ફ્રેમ જોઈએ.”... “પણ આપશ્રી તો જૈન શાસનના મહાન પ્રભાવક આચાર્ય છો. ૨૦૦ શિષ્ય-પ્રશિષ્યોના ગુરુ છો, મહાજ્ઞાની છો..... ગોલ્ડન ફ્રેમ ચમકતી હોય તો પ્રભાવ પડે. વળી મારે ચશ્મા વેંચાતા નથી લાવવાના, ઘરની ૬ દુકાન છે”...
તે શ્રાવકે, કેટલાક સાધુઓએ તથા અન્ય શ્રાવકોએ પણ ભક્તિથી સારામાં સારી ફ્રેમ માટે પૂજ્યશ્રીને ખૂબ દબાણ કર્યું.
હવે પૂજ્યશ્રી અકળાયા. મક્કમ સ્વરે સ્પષ્ટ કહી દીધું.
‘‘તમારે ભક્તિ કરવી છે કે કમબખ્તી ? સાધુપણામાં સાદગી જ જોઈએ. આ સાધુઓ શું આલંબન લેશે ? માટે ઘર નથી ચલાવવો, ગચ્છ ચલાવવાનો છે. તમારી દુકાનમાં સાદી અને સસ્તી ફ્રેમ હોય તો લાવો... આ તો તમારી દુકાન છે માટે તમને લાભ આપું છું જેથી ક્રીતદોષ ન લાગે.’
39
પૂજ્યશ્રીની સાદગીની મક્કમતા જોઈને પેલા શ્રાવક તો ઓવારી ગયા. સાદી ફ્રેમ આપીને મહાન લાભ લીધો.
(૬) આખી રાત બિલકુલ સૂતા નહીં :
રોજના ક્રમ પ્રમાણે પૂજ્યશ્રી રાત્રે ચાંદનીના પ્રકાશમાં લખવા બેઠા હતા. તેઓશ્રીનો સંથારો પાથરેલો હતો તેની બાજુમાં એક બાલ મુનિનો સંથારો હતો. બાલમુનિ તો ઊંઘમાં ખસતાં ખસતાં પૂજ્યશ્રીના સંથારા પાસે આવી ગયા.
બહુરત્ના વસુંધરા-ભાગ ત્રીજો # ૨૩
