________________
સંઘના સંગઠનને માટે ઓસિયાના ચાતુર્માસ પછી તરત જ સૂરિજી કોટા પધાર્યા, સંઘનો આભાર અભિવ્યક્ત કરી શિષ્યની આચાર્ય પદવીને વધાવી, વાસક્ષેપ પ્રદાન કરી અને સંઘના સમાધાન માટે આચાર્ય છતાંય ક્ષમાપના માગી. રાજસ્થાનના બેઉ સંઘોમાં ફરી ઐક્ય વ્યાપી ગયું.
(11) જિનપ્રભસૂરિજી પદ્માવતીના વપ્રાપ્ત બન્યા. યોગિનીપુરના શ્રીપીરોજ સુરત્રાણ રાજા તથા મ્લેચ્છોને પણ પ્રતિબોધિત કર્યા. વડના ઝાડને ચલાવી સાથે સાથે વિહારમાં રાખવું, ઘડાની ઘેરી ચોરનાર ઉંદરડાને પકડી પાડી મુક્ત પણ કરવો, પાણી ભરેલો ઘડો આકાશમાં અદ્ધર કરાવી અજૈન યોગીના ચમત્કારને ઝાંખો પાડવો વગેરે અનેક ચમત્કારો દેખાડી રાજાને અને પ્રજાને જૈનધર્મમાં રાગી બનાવી દીધી હતી.
(111) આચાર્યશ્રી ધર્મઘોષસૂરિજી માસક્ષમણના પારણે ચંપાનગરીની પાસે વહેતી ગંગા પાસે આવ્યા, ઘણીજ તરસ છતાંય પાણી સચિત હોવાથી તૃષાપરિસહ સહન કર્યો, પણ પ્રાણપંખેરૂ ઉડી ગયા, છતાંય નિર્દોષ ગોચરી-પાણીની ગદ્વેષણાના જ ખપી હોવાથી શુભધ્યાન સાથે સમાધિમરણ મેળવી ગયા. ઉચ્ચપદ છતાંય ઉગ્રાચારની ઊંડી અસર શિષ્ય-પ્રશિષ્યો ઉપર ખૂબ પડી ને સકળ સમુદાયમાં સંયમ-સંવેગ વિકાસ પામ્યો.
(iv) શીલધર્મના પ્રખર હિમાયતી શ્રીકાલિકસૂરિજીએ સરસ્વતી સાધ્વી તથા અન્ય આર્યાઓના પણ બ્રહ્મચર્યની રક્ષા હેતુ મ્લેચ્છોની મૈત્રી સાધી ગભિલ રાજા સાથે યુદ્ધ કરાવી અપવાદી માર્ગદ્વારા જિનશાસનની તથા શ્રમણીસંસ્થાની રક્ષા કરી.
(v) માનદેવસૂરિજીને જીર્ણજ્વર સખત બની ગયો, છતાંય આવેલ તાવને નિર્જરાનું અનુપમ સાધન માની સંયમ ધર્મની અડગતા વધારવા સંકલ્પ કર્યો, પોતાની લબ્ધિઓ વડે ફક્ત બે સમયના પ્રતિક્રમણ વખતે તાવને પોતાના વસ્ત્રમાં ખેંચી લઈ વસ્ત્ર ખીટી ઉપર લટકાવી દેતા હતા અને આવશ્યક ક્રિયા પતી જતાં જ પાછો તાવને સ્વેચ્છાએ સ્વયં પોતાના દેહમાં પેસાડી દેતા હતા.
(vi) આચાર્યોના પ્રાચાર્યપ્રવર ગણધર શ્રીગૌતમસ્વામીએ તો સ્વયં કેવળજ્ઞાનથી વંચિત રહી અનેક શિષ્યોને કેવળી બનાવ્યા, પોતાના પદ કે પ્રતિષ્ઠાની પરવા કર્યા વગર થયેલ ભૂલનું મિચ્છામિ દુક્કડં દેવા સામે ચડી આનંદ શ્રાવકને ઘેર ફરીથી ગયા. પાર્શ્વપ્રભુના શાસનના
બહુરત્ના વસુંધરા-ભાગ ચોથો – ૧૮૩
મ
