________________
રાડ હતી : “બાપા ! મને નવકાર સંભળાવો. એનું શરીર ધનુષ્યની જેમ ગોળ બની જઈને પડતું હતું. અતિશય વેદના જોતાં મા-બાપ રડવા લાગ્યાં. નવકાર સંભળાવવાની હિંમત ખોઈ બેઠાં. પછી બાબાએ જાતે, જાતને નવકાર દેવા માંડ્યો. છેલ્લી દસ મિનિટ અવાચક્ બની ગયો. પણ તેની આંગળી ટેરવાંઓ ઉપર સતત ફરતી હતી; છેલ્લી સેકંડ સુધી.
(૨૪)
નવસારીના ધર્માત્માને એટેક આવ્યો. હોસ્પિટલે લઈ જવાની તૈયારી થઈ. સાથે દંડાસન લીધું. એમ્બ્યુલન્સમાં ગાદી પૂંજીને જ સૂતા. હોસ્પિટલમાં પણ સર્વત્ર પૂંજવાનું ચાલુ રહ્યું.
(૨૫)
શ્રાદ્વરત્ન રજનીભાઈ દેવડી તથા શાન્તિચંદ બાલુભાઈએ બે વર્ષ પૂર્વે તીર્થાધિરાજ શ્રીશત્રુંજયના કરાવેલા અઢાર અભિષેકમાં એક હજાર યુવાનો જોડાયા હતા. તેર હજાર જિનબિંબોના ચક્ષુ બદલવાની કામગીરી બે દિવસમાં ૧૮ કલાક ચાલી હતી. સેંકડો યુવાનો દિવસના સમયે ૮-૧૦ કલાક તીર્થ ઉપર રહ્યા હતા. લઘુશંકા પ્યાલામાં કરતા. આઠ ડોલ માતરું ભેગું થયું હતું. યુવાનોએ જાતે બધી ડોલ - એક પણ ટીપું પહાડ ઉપર પડવા દીધા વિના ઠેઠ નીચે ઉતારી. કેવો તીર્થપ્રેમ ! કેવી પાપભીરુતા !
(૨૬)
મુંબઈના એક ભાઈ રોજ જ્ઞાનના એકાવન ખમાસમણા વિધિવત્ દે છે. દરેક વખતે માથું જમીન પર ટેકવતા પગની પાની પાછળથી તો ઊંચી થાય જ; એટલે એ જગાને દરેક વખત પૂંજી લીધા બાદ પાનીઓ જમીન ઉપર રાખીને જ ઊભા થાય છે. કેવો ઉત્તમ જયણા ધર્મ !
(૨૭)
અમદાવાદ કાળુપુરમાં રહેતો શ્રીમંત શ્રાવક હંમેશ કાળુપુર સ્ટેશનના ભંગાર ખાતે બાજુ પર પડી રહેલા ડબ્બાઓના સંડાસમાં શૌચ માટે જાય છે. જેથી મળ પાટા પર પડીને ત્યાં જ સૂકાઈ જાય.
(૨૮)
વારંવાર માંદા વૃદ્ધ બાપને સંડાસ થઈ જવાથી ભક્ત-પુત્ર પોતાના બે હાથમાં જ મળ લઈ લે છે. પછી તેનું વિસર્જન કરી આવે છે. આ દીકરો C.A. થએલો છે. પિતાની આ હાલતમાં ચોવીસ કલાક ઘરે રહે છે.
(૨૯) તાજેતરમાં મુંબઈમાં નીકળેલા સુશ્રાવક અતુલભાઈના વરઘોડામાં
બહુરત્ના વસુંધરા-ભાગ બીજો – ૨૨૦
