________________
બની ગઈ હતી.”
સહસા મિત્રની વાચા વાચાળ બની ગઈ કેટલાય સમયનું મૌન તૂટતાં ઘણા પ્રશ્નોની વણઝાર વહાવી દીધી.
લગ્ન અને બ્રહ્મચર્ય? ઘરમાં પિયરમાં રકઝક કેવી થાય? તો લગ્ન શું કામ કર્યું? ૬ વડિલોના આઘાત-પ્રત્યાઘાત કેવા હતા? પછી શું થયું? વગેરે વગેરે પ્રશ્નો મિત્રના મુખે વિસ્મય રેખા પાથરી ગયા હતા. મને પણ લાગ્યું કે મારી મહેનત સફળ થઈ રહી છે. એક પંથ દો કાજ જેવું થયું હતું. એક તો વ્રતધારીના વ્રત-અડગતાનાં ઓવારણાં તથા અનુમોદનાનો લાભ મળી રહ્યો હતો,
સાથે મિત્રના એકાંત-શૂન્ય મનવનમાં સહાય કરવા અને મિત્રતાનું મૂલ્ય ચૂકવવાનો અનેરો અવસર હતો. મિત્રના વિવિધ પ્રશ્નોએ મારા ભાવાવેશમાં વિવિધ રંગો પૂર્યા. મારું મિત્રકામ ચાલુ રાખ્યું. “મિત્ર !! જોવાનું તો હવેનું પાસું છે. જે પ્રશ્નો તને આજે થયા તેવા કેટલાયને આવી ગયા છે. વિજયાના દુર્બળ દેહમાં સબળ દેહધારી આત્મા હતો. તેનાં પરાક્રમનો ક્રમ તો હવે શરૂ થવાનો હતો. પતિદેવને સ્પષ્ટ વાણીથી સુમધુરતાથી સમજાવ્યું કે પોતે ચતુર્થ વ્રતધારી છે, માટે લગ્ન પણ કુંવારી રહેવા ઈચ્છે છે, જેથી તેમને અન્ય કોઈ ઉકેલ લાવવો હોય તો લાવી શકે છે. સ્વયં સંયમની ભાવનાથી ભાવિત છે. જોકે યુવાનીનું બ્રહ્મચર્ય બોલતું હતું. માટે તેનો પ્રવાહ સહન થાય તેવો ન હતો, છતાંય પ્રવીણભાઈ પોતાના મનને મનાવવા નિષ્ફળ પ્રયાસ કરતા રહ્યા. પણ નારીને બ્રહ્મચર્ય સહજમાં પ્રાપ્ત થયેલ હતું ને નરને તે મેળવવા જબ્બર પુરુષાર્થ કરવાનો હતો. માટે બેઉની ભાવ-રફતારમાં પુરુષનો પુરુષાર્થ પાંગળા જેવો લાગતો હતો.
માટે જ વિજયાબહેને ફક્ત છ માસ સાસરવાસ વસાવ્યો ને પાછા પિયર ફર્યો. જો કે અવારનવાર સાસરે જતાં આવતાં. પણ તે ફક્ત ઔપચારિક રૂપે. પ્રવીણભાઈ મન સાથે સમાધાન ન કરી શક્યા જેથી આઘાતના આંચકા અનુભવવા લાગ્યા. બે-ત્રણ વાર તો તબિયત તબીબી સહાયને આધીન કરવી પડી. આઘાતના પ્રત્યાઘાત ક્યારેક તો આપઘાત સુધીના ખૂણે લઈ આવતા હતા, અને મોહનો મારો એવો તો ચાલ્યો કે ધંધા વિગેરેમાં પણ વિક્ષેપ થવા લાગ્યો.
જેમ અત્યારે મિત્ર, તું મૂંઝાણો છે ને હું વહારે દોડું છું, તેમ તે વખતે ભાઈ મૂંઝાણાં હતા ને એક બાઈ બાંહેધરી આપી ભાઈને સમજાવવા મથી રહી હતી, ફરક એટલો હતો કે તેણી પાસે તારી પત્ની જેવાં સોલપણાં
વર્ષ બહુરત્ના વસુંધરા-ભાગ બીજો 1 ૨૫૮
