________________
કામરો. દરજીમ્મોચી. લુહાર-સુથાર, હમપ્રધાન, કડિયા-કઠિયારા, માળી-મિસ્ત્રી, નારી-વેપારી કલાકાર-શાહુકાર વગેરેની પરાધીનતાથી યુક્ત કયાં પામર જીવડાઓ ને કયાં મુક્તિ માટે યુક્તિઓ લડાવતા મુક્ત ગગનના સ્વાધીન પંખીડાઓ ! અનપાણીનું આરોગવું પણ જેમના આરોગ્યની હાનિ અને અનર્થકારી અર્થ અને કામની વૃદ્ધિનું કારણ બને છે જ્યારે તેથી વિરૂદ્ધ ફક્ત સાધનાને પોષણ આપવા શરીરને ભાડે આપતા મુનિ ભગવંતોના આહાર-વિહાર નીહાર પણ ધર્મ પુરૂષાર્થની પુષ્ટિકારક બને છે. ક્યાં વ્યભિચારીઓ ને ક્યાં બ્રહ્મચારીઓ કયાં પાપમય પ્રવૃત્તિથી ખરડાયેલાઓ ને ક્યાં પુણ્યવંતી નિવૃત્તિમાં ગોઠવાયેલાઓ ! અરે ! અંધાધૂંધી ને આંટીઘૂંટીમાં અટવાયેલાઓ કયાં ને કયાં સીધી-સાદી-સરળતાને સાધુતાથી શણગારાયેલાઓ ! રાગ અને દ્વેષ રૂપી લૂંટારૂઓએ લૂંટી લીધા છે નૂર જેના તેવા નર-નારીઓ કયાં ને ક્યાં છ ને સાતમા ગુણસ્થાન વચ્ચે હીંચકા ખાતા “ઉદ્યાન દેશના’ શૂરવીર નરબંકાઓ...
આભગાભ જેવું, હાથી-ઘોડા જેવું, રાત-દિવસ જેવું કે આકાશ-પાતાળ જેવું આંત પડી જાય છે સંસારરાગી અને ત્યાગી વચ્ચે ૩. માટે જ મારે ખાસ ભારપૂર્વક સંસારપ્રેમીઓને દર્શન કરાવવા છે અમારી સંસ્થાના સુદ્રઢ સંસ્કાર પ્રેમીઓના.
સાધૂનાં દર્શન પુર્ણ, તીર્થભૂતાદિ સાધવા, તીરથતિ ભલેન, સવાર સાધુ સમાગમ કલ્પવૃક્ષ કલ્પિત વસતે, સતાં કે સંગ સાંપ્રત
એક ઘડી, આથી , આથી પૈભી માથાલાણી સંગત માણી કરે કોટિ અપરાધ
આબુ-અશપાદિ સ્થાવર તીર્થો તો કાળે ફળે, પણ સાધુ જેવા જંગમ તીર્થોના દર્શનનું પુણ્ય જ પળમાં પ્રકર્મ ફળ બતાવવા સમર્થ બને છે. દર્શન કરતાં તો પેલી સલમાને આવડ્યું હતું કે દૂર બેઠા પ્રભુ વીરે પણ તેણીના ભાવને જાણે વધાવવા અંબાની સાથે ધર્મલાભ પાઠવ્યા હતા. ખરા દર્શન તો વસુમતીને કરતાં આવડ્યાં કે તેણીએ પાંચ માસને પચીસ દિવસના ઉપવાસી પ્રભુના પારણાનો લાભ લેવા છેલ્લે આંસુનું અર્થ આપી દીધું. વળતરમાં સોનામહોરોનો ઢગલો ઠીક પણ સોના અને સુગંધ જેવું સંયમ પ્રાપ્ત થયું ને ૩૬૦૦૦ કમાણીના સુકાની બનવાનો જશ મળ્યો ! સાર્થવાહ ધનને મુનિના દર્શન મળ્યા ને ફળ્યા જેથી તે ભવાંતરમાં મુનિપતિ મહિના બની ગયા. કારણ કે ફક્ત ઘી વહોરાવતાં ચડતા પરિણામે સમકિત લાધી ગયું ને પછી પ્રગતિ જ પ્રગતિ થઈ. શાલિભાને ત્યાં સમૃદ્ધિઋદ્ધિઓ નૃત્ય કરતી આવી. કે રાજા ચંપતિને શાસન પ્રભાવના કરવા શક્તિ-કીતિ મળી તેના મૂળમાં સાધુના પહેલ વહેલા દર્શન જ સફલ બન્યા હતા. - સમડી મરી કવરી બની, દેડકો મરી દેવ બન્યો, કેટલાય દાનવ મટી માનવ બન્યા.
ખૂની પણ મુનિ બન્યા. ભીખારીઓ ભિક્ષુક બન્યા, તિર્યંચો પણ તરી ગયા. યમના દૂતો પણ મરી ગયા આ બધીય સત્ય વાતઓિના મૂળમાં તે તે જીવાત્માઓને પરમાત્મા કે પરમાત્માના પથ-પથિક મહાત્માઓના દર્શનના ચમત્કારો જ છે. સામે આવેલા સાધુ ઉગ્રાચારી છે કે શિથિલાચારી, શીતલાચારી છે કે શુદ્ધાચારી તેની બધી ભાંજગડમાં જે પડ્યા તે સ્વયં ગુણસ્થાનેથી પડ્યા ને જેણે સાધુના વેશમાત્રને દેખી દિલને ડોલતું કરી દીધું તેઓની ભાગ્યરેખાઓ પલટાઈ ગઈ, થશરેખાઓ લંબાઈ ગઈ. અરે ! આવા અદ્ભુત શાસનના અજબ સાધુઓ સંસાર સમસ્તની સામે છે કેટલા સીમિત પરિમિત? રત્નોના તે કંઈ ઢગલા ન હોય, પણ એકમાત્ર રત્નની તુલના-ગણના કરવા રખડતા-૨ઝડતા પત્થરોનો પુંજ ત્રાજવાના સામે પલ્લે ગોઠવી ન શકાય.
