________________
૧૨૮ : કબૂતરોની સેવા કરતા, જીવદયાપ્રેમી સુશ્રાવિકા શ્રી રતનબેન રાઘવજી ગુટકા
.................................!!
વર્તમાનકાળમાં એક બાજુ સ્વાર્થાંધતાને કારણે દરરોજ લાખો ક્રોડો અબોલ પશુ-પક્ષીઓની નિર્દય રીતે કતલ થાય છે ત્યારે બીજી બાજુ એવા મૂંગા પશુ-પક્ષીઓને પોતાના સ્વજન સમાન માનીને નિઃસ્વાર્થ ભાવે તેમની સેવા કરનારા પણ કેટલાક માનવરત્નો આ વિશ્વમાં વિદ્યમાન છે... આવા નિઃસ્વાર્થ સેવાભાવી આરાધકોમાં કચ્છ-બારોઈ ગામના વતની અને હાલ મઝગામમાં રહેતા સુશ્રાવિકા શ્રીરતનબેન રાઘવજી ગુટકા (ઉં. વ. ૫૫) ને પણ યાદ કર્યા વિના કેમ રહેવાય ?
જ્યારથી તેમના લગ્ન થયા ત્યારથી એટલે કે છેલ્લા ૩૫ વર્ષોથી તેઓ નિઃસ્વાર્થભાવે કરુણાથી પ્રેરાઈને બિમાર કબૂતરોની સેવા કરી રહ્યા છે.
૩૫ વર્ષ પહેલાં તેમના પડોસણે તેમને એક બિમાર કબૂતર આપેલ. તેની સેવા કરતાં કરતાં રતનબેનને અંતઃપ્રેરણા થઈ અને તેમણે પોતાના ઘરમાં ખાસ કબૂતરો માટેના ૨ કબાટ વસાવ્યા જેમાં કુલ ૨૪ ખાના છે.
જેમની પાંખ કપાઈ ગયેલ હોય, કે પગ તૂટી ગયેલ હોય યા ડોક મરડાઈ ગઈ હોય અથવા આંખે અંધાપો આવી ગયો હોય કે લકવા ગ્રસ્ત હોય તેવા બિમાર કબૂતરોને ખાસ પોતાને ત્યાં રાખીને પોતાના હાથે તેમની દરેક પ્રકારની સારવાર કરતા રતનબેનને આ શાંતિના દૂત એવા અબોલ પક્ષીઓની આંતરડીમાંથી જે મૂક દુઆ મળે છે. તેનાથી તેમને ખૂબ જ શાંતિ અને પ્રસન્નતાનો અનુભવ થાય છે.
કોઈપણ પ્રકારના પ્રમાણપત્ર, ગોલ્ડ મેડલ કે પ્રસિદ્ધિની ખેવના રાખ્યા વિના કેવલ કર્તવ્યબુદ્ધિથી તેમની આ સેવાનું મિશન ૩૫ વર્ષથી અવિરત ચાલુ છે.
દર મહિને એકાદવાર તેઓ પોતાના ખર્ચે પક્ષીઓના ડોક્ટરને બોલાવે છે અને તેવા પ્રકારની સારવારની જરૂરિયાતવાળા કબૂતરોની ડોક્ટર દ્વારા સારવાર કરાવડાવે છે. બાકી તો આટલા વર્ષોના અનુભવથી મોટા ભાગના કબૂતરોની સ્વયં જ સારવાર કરે છે.
જીવદયાનો તેમનો આ વારસો તેમના સંતાનોને પણ સારી પેઠે પ્રાપ્ત થયો છે. તેમના એક સુપુત્ર તથા એક સુપુત્રીએ સર્વજીવોને અભયદાન આપનાર ભાગવતી પ્રવ્રજ્યા (દીક્ષા) અંગીકાર કરેલ છે જેઓ આજે અચલગચ્છમાં મુનિરાજશ્રી રત્નાકરસાગરજી તથા સા. શ્રી શ્રુતગુણાશ્રીજી તરીકે
બહુરત્ના વસુંધરા-ભાગ બીજો ૨૮૭