________________
ભગવાનની પૂજાથી જ બચ્યો છું. ટાંકા પણ તૂટયા નથી. પ્રભુકૃપાથી જ બધું સારું થાય ! ધર્મ કરવાની કદી કોઈને ના ન પાડવી. રતિભાઈની આવી ધર્મદૃઢતા જોઈ ડોક્ટરનું મસ્તક પણ અહોભાવથી ઝૂકી ગયું !...
(૬) રતિલાલભાઈની સુપુત્રીના લગ્નનો પ્રસંગ હતો. અણધારી આફતથી રસ્તામાં સમય બગડવાથી ઘરે જાન આવી ત્યારે સૂર્યાસ્તને થોડીક જ વાર હતી. રતિલાલભાઈએ વેવાઈ પક્ષને કહ્યું કે ‘‘તમે જાણો છો કે રાત્રે હું ખાતો નથી અને કોઈને ખવરાવતો નથી. ચા તૈયાર કરાવી દીધી છે. બધા ચા-નાસ્તો જલ્દી કરી લો. રાત્રિભોજનનું પાપ હું કોઈને પણ કરવા નહીં દઉં !” સગા-સ્નેહીએ સમજાવવા માંડયા કે- રતિલાલભાઈ ! દીકરીના લગ્નનો પ્રસંગ છે. આટલી કડકાઈ ન ચાલે.” પણ રતિલાલભાઈએ મક્કમતાથી સૂર્યાસ્ત પછી કોઈને જમાડયા નહીં ! ધર્મનો કેવો દૃઢ પ્રેમ !....
(૭) આ જ રિતલાલભાઈ ઈંદોરના હુકમીચંદજીનો માલ લાવી વેપાર કરે. હુકમીચંદજી કરોડપતિ. તેમને વઢવાણમાં એક પ્રસંગે આવવાનું હતું રતિભાઈએ પોતાને ત્યાં જ ઊતરવાની વિનંતિ કરી. સાથે કહ્યું કે ‘શેઠજી ! સૂર્યાસ્ત પછી હું કોઈને પાણી પણ પીવડાવતો નથી.
વિમાન લેટ થવાથી વઢવાણમાં સૂર્યાસ્ત પછી એ આવ્યા. રતિભાઈએ જમાડવાની ના પાડી. ભાઈઓ વગેરેએ ખૂબ દબાણ કર્યું કે- ‘શેઠ ગુસ્સે થશે. માલ નહીં આપે. માટે આ એકવાર એમને જમાડી ઘો. રતિભાઈ ન માન્યા. તેઓ કહે ઃ ‘‘ભલે ધંધો બંધ કરવો પડે. પણ હું રાત્રિભોજન નહીં જ કરાવું !''
હુકમીચંદજી કહે “રતિભાઈ ! લવીંગ તો આપો. (તેમને લવિંગની આદત હતી.) રતિભાઈ કહેઃ ‘શેઠજી ! માફ કરો, રાત્રે મારાથી કશું પણ નહિ અપાય. આમાં મારો અંતરાત્મા ના પાડે છે.....
..
રાત્રે જાહેર સભામાં બધા ખૂબ ડરતા હતા કે શેઠ જરૂર ખૂબ જ ગુસ્સે થઈ ટીકા કરશે. પરંતુ હુકમીચંદજીએ તો રતિભાઈને જાહેર સભામાં પાસે બોલાવીને ખૂબજ ધન્યવાદ આપ્યા !
પ્રિય વાચકો ! જોયું ને ધર્મવૃઢતાનું કેવું સુખદ પરિણામ આવ્યું. માટે તમે સહુ પણ દૃઢતા કેળવી રાત્રિભોજનના મહાપાપને જરૂર તિલાંજલિ આપી રતિલાલભાઈના જીવનની સાચી અનુમોદના કરશો.
(૮) એક વખત રતિલાલભાઈ ટ્રેઈનમાં મુસાફરી કરતા હતા. રસ્તામાં ટિકિટ ચેકર આવ્યો. રતિભાઈએ ટિકિટ બતાવી. છતાં ટી.સી. કહે કે ઊતરી જાઓ.’ રતિભાઈ જીવદયાના જરૂરી કામે ઇંદોરથી મક્ષીજી જઈ રહ્યા હતા. ટિકિટ હોવા છતાં ટી. સી.એ પરાણે ઊતારી મૂક્યા ! અને એ ટ્રેઈનને થોડીવારમાં જ
બહુરત્ના વસુંધરા-ભાગ બીજો – ૧૬૧