________________
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
--
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
(૧૦૨: “ધર્મ ચુસ્તતાના નેત્રદીપક૪૫ પ્રસંગો
(પ. પૂ. પંન્યાસપ્રવર શ્રી ચંદ્રશેખરવિજયજી મ.સા. દ્વારા લિખિત મારી તેર પ્રાર્થનાઓમાંથી સાભાર ઉદ્ધત.)
એક ઘરે વરસાદની ઋતુમાં દિવાલમાં ભેજ ઊતરતાં દીવાલે લીલ જામી ગઈ. એ દીવાલને અડીને એક કબાટ પડ્યું હતું. તેને ખસેડવાની જરૂર ઊભી થઈ. બને ભાઈઓએ તે ખસેડવાનું કામ એટલા માટે ન કર્યું કે તેમ કરવાથી હીલના અનંતજીવોની હિંસા થવાની શક્યતા હતી. મહિનાઓ સુધી તે કબાટ ત્યાં જ રહ્યું. ઉનાળામાં લીલ આપમેળે સુકાયા બાદ કબાટ ખસેડવામાં આવ્યું.
સોળ વર્ષનો કોલેજિયન કિશોર કોલેજ દ્વારા ગોઠવાએલી પરદેશની ટૂરમાં ગયો હતો. એની મમ્મીએ આગ્રહપૂર્વક તેને મોકલ્યો હતો. વીસ દિવસની ટૂર હતી. ચાર દિવસમાં તો જિનપૂજા-દર્શન-કશુંય નહિ મળવાથી
ખૂબ અકળાયો. મમ્મીને પત્ર લખીને આવી ટૂરમાં પોતાને મોકલવા બદલ | સખત શબ્દોમાં ઠપકો આપ્યો. પૂજા વિનાના દિવસો તેના કેવા ભેંકાર જાય ! છે તેનું વર્ણન કર્યું.
દિકરા ઉપરના મોહને લીધે હોટેલમાં ગએલી મા જૂઠું બોલી. છોકરાને ભેળ ખવડાવી. પછી ખબર પડી કે તેમાં કાંદા વગેરે હતા. છોકરો ! ત્યાં જ ક્રોધે ભરાઈને ચાલી ગયો. કંદમૂળથી પોતાને ભ્રષ્ટ કર્યાનો આરોપ તેણે મમ્મી ઉપર મૂક્યો.
પિતાએ કે.જી. સ્કૂલની શિક્ષિકાને સાફ કહી દીધું હતું કે, “મારો કે બાબો બટાટાવડા વગેરે નહિ ખાય માટે રિસેસમાં અપાતા અલ્પાહારમાં તે વસ્તુ તેને આપશો નહિ. તે ખૂબ શાન્ત હોવા છતાં ધાર્મિક બાબતમાં ગરબડ થાય તો ઉશ્કેરાઈ ગયા વિના રહેતો નથી.”
દુર્ભાગ્યે એક દિ શિક્ષિકા ચૂકી ગયાં. બટાટાવડાનો વાટકો લઈને છોકરો શિક્ષિકાની પાસે જઈને ઊભો. ગરમ થયો અને તેના માથે છુટ્ટો મારીને ઘરે જતો રહ્યો.
બહુરત્નાં વસુંધરા-ભાગ બીજો . ૨૧
