________________
(૩૪) દૈનિક એકાસણા ચાલુ છે. જોગમાં પણ આયંબિલખાતાના આહારનો ત્યાગ !.
(૩૫) દીક્ષાના દિવસે સામેથી લવાયેલ કામળી-કપડા આદિને ગુજ્ઞા લઈને વહોય નહિ.
(૩૬) દક્ષાના બીજા દિવસે “વસુધા બંગલામાં વહોરવા જવાનું { થયું. ત્યાં પણ દોષની સંભાવનાવાળી અનેક વસ્તુઓ ન વહોરી ! ? (૩૭) પ્રાચીન વિધિ મુજબ શ્રીદશવૈકાલિક સૂત્રના ચાર અધ્યયન પૂરેપૂરા ગોખીને સંભળાવ્યા બાદ વહીદીક્ષા ગ્રહણ.
(૩૮) વડોદક્ષાના અવસરે પણ સાંસારિક કુટુંબીજનોના અત્યાગ્રહને વશ થયા વિના પાત્રાની જોડી આદિ ઉપકરણો વહોય નહિ.
(૩૯) હસ્તલિખિત પ્રતોના આધારે જ મોટા ભાગનો સ્વાધ્યાય ચાલુ!
(૪૦) દીક્ષા ગ્રહણ બાદ જ્ઞાન-ધ્યાન અને તપ જપમાં અનેરી મસ્તી. જેના પ્રભાવે ઓઘ નિયુક્તિ, આવશ્યક નિર્યુક્તિ, યોગબિંદુ, તિલકમંજરી, મુક્તાવલી, આદિનો અભ્યાસ ટૂંક સમયમાં કરી લીધો. અવસરે “શ્રાદ્ધવિધિ’ . ગ્રંથના આધારે તેમના દ્વારા અપાતી વાચનાનો લાભ ઘણા શ્રાવકો લેતા રહ્યા છે!
(૪૧) પ્રતિક્રમણાદિ ક્રિયાઓની અપ્રમત્તભાવે આરાધના.
(૪૨) જ્ઞાન ધ્યાનની ભરચક સાધના સાથે વંદનાર્થે આવતા જિજ્ઞાસુઓને પણ મર્યાદિત વાર્તાલાપપૂર્વક જ્ઞાનદાન દ્વારા ધર્મસન્મુખ બનાવવાની હિતબુદ્ધિ !..
આ અને આવી અનેક વિશેષતાઓનાં સરવાળા ગુણાકારથી સમૃદ્ધ વ્યક્તિત્વનું જ એક નામ એટલે મુનિશ્રી હિતરુચિવિજયજી મહારાજ !
ગત બે વર્ષોમાં જુદા જુદા સમુદાયનાં પૂજ્યોની પાવન નિશ્રામાં ત્રણેક છ'રીપાલક યાત્રાસંઘો એવા નીકળ્યા કે જેમાં આધુનિક્તાની જગ્યાએ ઉપરોક્ત પ્રકારની કેટલીક પ્રાચીન પરંપરાઓનું અનુસરણ કરવામાં આવ્યું હતું. આની પાછળ પણ સાક્ષાત્ કે પરંપરાએ ઉપરોક્ત મુનિવરની પ્રેરણા તથા માર્ગદર્શનનો ફાળો હતો એમ કહેવામાં અતિશયોક્તિ નહિ ગણાય.
આ સંઘોમાં ઈલેક્ટ્રીક લાઈટ તથા માઈકનો ઉપયોગ ટાળવામાં આવ્યો હતો.
પેટ્રોલ કે ડીઝલથી ચાલતા એક પણ વાહનનો ઉપયોગ કરવામાં આવ્યો ન હતો.
યાત્રિકોનો સામાન તેમજ તંબૂ વિગેરેની હેરફેર માટે ઊંટગાડીઓ E S બહુરના વસુંધરા-ભાગ બીજે , ૧૭૫)
annoncen
