________________
(આગ્રહભરી વિનંતિ હોવાથી અહીં આપણે તેમનો “જિનદાસ” તરીકે ઉલ્લેખ કરીશું.
મૂળ રાધનપુરના અને હાલ અમદાવાદમાં રહેતા “શ્રી જિનદાસ” ભાઈ (ઉં.વ.૪૫)ને ધાર્મિક વારસો તો વડિલો તરફથી મળેલો જ હતો. તેમાં પણ પ.પૂ. આચાર્ય ભગવંતશ્રી કલ્યાણસાગરસૂરીશ્વરજી મ.સા. તથા મામા રમણિકભાઈની શુભ પ્રેરણાથી તેમને પ્રભુભક્તિનો ચોલમજીઠ જેવો રંગ લાગ્યો છે.
પોતાની પૂવવસ્થાનું નિખાલસભાવે વર્ણન કરતાં તેમણે જણાવ્યું કે -સં. “૨૦૩૧ થી સં. ૨૦૪૫ સુધીના પંદર વર્ષ તો મેં ભૌતિક સમૃદ્ધિના હેતુથી પદ્માવતી દેવીની ઘણી ઉપાસના કરી. પરંતુ તેનાથી કાંઈ ફાયદો જણાયો નહિ. છેવટે એક દિવસ મારા મામા કે જેમની એક સુપુત્રીએ દીક્ષા અંગીકાર કરેલ છે) એ મને ટકોર કરી કે - “જિનદાસ! દેવ-દેવીની પૂજા પાછળ ગાંડા બનવા કરતાં જ ઈન્દ્રો તથા અસંખ્ય દેવ-દેવીઓ જેમના દાસ છે એવા દેવાધિદેવ અરિહંત પરમાત્માની ભક્તિ પાછળ ગાંડો બન તો તારો બેડો પાર થઈ જશે'!... અને સમયસરની એ ટકોરે મારા જીવનમાં “ટનીંગ પોઈન્ટ' લાવી દીધું. સં. ૨૦૪૫ ના ભાદરવા મહિનામાં હું શંખેશ્વર તીર્થમાં ગયો. ત્યાં પદ્માવતી દેવીની રજા લેતાં કહ્યું કે - આજથી હવે હું માત્ર અરિહંત પરમાત્માનું જ શરણું સ્વીકારું છું. તેથી સાધર્મિક તરીકે તમારા લલાટે તિલક કરીશ પરંતુ એનાથી વિશેષ કાંઈ નહિ કરી શકું તો મને ક્ષમા કરશો. ત્યારબાદ અત્યાર સુધી દેવી ઉપાસના { ખાતર અરિહંત પરમાત્માની કરેલી ઉપેક્ષા બદલ આખી રાત પ્રભુને યાદ કરીને ખૂબ જ રડ્યો. એ રાત્રે મને પ્રભુદર્શન થયા.
ત્યારબાદ હું નિયમિત પ્રભુપૂજા કરવા લાગ્યો. શરૂઆતમાં કેટલાક સમય સુધી જોઈએ તેવા ભાવ આવતા ન હતા. પરંતુ તેમ છતાં મેં નકકી કર્યું કે જો મારી આર્થિક સ્થિતિ થોડી સુધરે તો હું એક જિનાલય બંધાવું. અને દેવ-ગુરુકૃપાથી મારી એ ભાવના ટૂંક સમયમાં ફળીભૂત થઈ. પરિણામે 3 અમદાવાદમાં જ એક ઠેકાણે જિનાલયની ખાસ આવશ્યક્તા હતી. તેના સમાચાર મળતાં મેં એ તક ઝડપી લીધી અને એ લાભ મને આપવા માટેની મારી વિનંતિનો ત્યાંના શ્રીસંઘે સહર્ષ સ્વીકાર કર્યો. સં. ૨૦૪ના મહા સુદિ | ૧૪ ના એ જિનાલયમાં ૫૦ વર્ષ પ્રાચીન શ્રીસહસ્ત્રફણા પાર્શ્વનાથ ભગવંતની પ્રતિષ્ઠા પ.પૂ. આચાર્ય ભગવંત શ્રી કલ્યાણસાગરસૂરીશ્વરજી મ.સા.ની તારક નિશ્રામાં થઈ. કે શરૂઆતમાં અમે ભાડાના મકાનમાં રહેતા હતા. પરંતુ જ્યારથી { ઉપરોક્ત જિનાલય બંધાવવાનો નિર્ણય કર્યો ત્યારથી આર્થિક સ્થિતિ
nnnnnnnnnnnnAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAA
બહુરત્ના વસુંધરા-ભાગ બીજો : ૧૩૩ AS
