________________
पणम्
अनुयोगधन्द्रिका टीका सूत्र २३१ औपम्यसंख्यानिरूपणम् तथा क्यमपि आस्म ! यथाच वयं पाण्डुर्णानि इतमभाणि कृन्तपच्युत्या भूमि लुठितानि स्मस्तथैव यूयमपि भविष्यथ. अनित्यत्वात् सकलभावानाम् । अतः स्वसमृद्धावहं भाव परदुर्दशायां च तप्पति अनादरभावश्च न कदापि.कार्य इति । ननु पत्राणि न कदाचिदपि परस्परं जलरान्ति ? इत्याह-‘णवि अत्थि' इत्यादि। किसलयपाण्डुपत्राणाम् उल्लापा परस्परभाषणं नापि अस्ति-वर्तमानकाले कापि इसका यह है-कि पुराना पत्ता, नवीन पत्तों को यह शिक्षा दे रहा है-कि 'हे नवीन किसलयो! इस समय तुम जिस प्रकार आरक्त स्निग्ध रूपसंपन्न हो रहे हो तथा अस्पन्न कोषल दिख रहे हो, एवं सकलजनों के नेत्रों को लुभा रहे हो-याद रखो हम भी पहिले ऐसे थे। देवदविपाक ने ही आज हमारी यह दयनीय दशा बनादी है. जो इम पाण्डवर्ण और निष्प्रभ बनकर वृन्त सेच्युत हुए है, एवं भूमि पर पड कर घूल घूसरित हो रहे हैं। आनेवाला भविष्य-विश्वासरखो, तम्हें भीसे ही बनाकर छोडेगा । क्योंकि दुनियावी कोई भी पदार्थ एक मी स्थिति में अनित्य होने के कारण कभी नहीं रह.सकता है। अत: समय में अहंकार और परदुर्दशा में उसके प्रति अनादर भाव कभी नहीं करना चाहिये । (ण वि अस्थि, ण वि य हो ही उल्लायो किसलयपंडुपत्ताणं, उवमा खलु एस कया भवियजणवियोहणसाहस सूत्र पाठ द्वारा सूत्रकार यह स्पष्ट करते हैं कि ऊपर जो पत्तों
परमपर संलाप वर्णित किया गया है-खो ऐसा संलाप उनका कभी
ને આ શિખામણ આપે છે કે નવીન કિસલયો! હમણા જેમ તમઃ આરકત, સ્નિગ્ધ અને રૂપસંપન્ન છો તેમજ અતીવ કોમળ લાગે છે. બધા લોકોના નેત્રને આકૃષ્ટ કરી રહ્યા છે, યાદ રાખજો કે અમે પણ એવા જ હતા. દેવ દુવિપાકે જ આજે અમારી આ દયનીય હાલત કરી નાખી છે. ને અમે પાંડુવર્ણ અને નિપ્રભ થઈને વૃતથી ચુત થયા છીએ, તેમજ
Sિ પર પડીને ધૂલિ ધૂસરિત થઈ રહ્યા છીએ. તમે અમારી વાત ચોકકસ યાદ રાખજે કે એક દિવસ એ આવશે કે તમને પણ સમય એવ બનાવી મૂકશે. કેમ કે સંસારની કઈ પણ વસ્તુ અનિત્ય હોવાથી એક સ્થિતિમાં રહી શકે જ નહિ. એથી સ્વાક્યુદયમાં અહંકાર અને પર હઈશામાં तना प्रत्ये अनाहकमा पिन राम.. (ण वि अस्थि, णविय होही उल्लाबो किसलयपंडुपत्ताणं उवमा खलु एख कया भवियजण विबोहणदाए) मा સૂત્રપાઠ વડે સત્રકાર આ વાત સ્પષ્ટ કરે છે કે અહીં જે પાંદડાઓની વાતચીત વર્ણવવામાં આવી છે, એવી રીતે તે તેમની વાતચીત કઈપણ
अ०८०
