________________
. ६६८
अनुयोगद्वारसूत्रे
का
संख्येयके यावन्ति सर्षपरूपाणि भवन्ति, आवलिकायामपि तावन्त एव समया भवन्तीति भावः । इत्थं च सूत्रे यत्र आवलिका गृहीता तत्र सा जघन्यकयुक्तासंख्येयक तुल्य समय राशिपमाणा बोध्या । । ततः = जघन्य कयुक्तासंख्येयकात् परम् एकैक्रक्रमेण दृद्धया यावत् उत्कृष्टं युक्ता संख्येयक ं न भवति तावत् अजधन्यानुकर्षकं युक्त संख्येयकं भवति । एतदेवाह ततः परम् अजघन्यानुत्कर्षकाणि स्थानानि यावद् उत्कर्ष युक्तासंख्येयकं न प्राप्नोतीति । अथ उत्कर्ष क युक्तासंख्येयक किश्द् भवति ? इति शिष्यः पृच्छति । उत्तरयति - जघन्यकेन युक्ता संख्येयकेन आवलिका गुणिता अर्थात् अन्योऽन्याभ्यासः कृतः - जघन्यक प्रमाण है उसमें एक मिला देने पर जघन्ययुक्तासं ख्यात प्रमाण होता है । (आवलिया वि तन्तिधा चेब) जघन्य युक्तास रूपक में जितने सर्षप होते हैं, एक आवलिका में भी उतने ही समय होते हैं । अतः - सूत्र में जहां आवलिका का पाठ आवे वहां उसे जघन्य युक्ता संख्यक के तुल्य समय प्रामाणवाली जाननी चाहिये । (तेण परं अजहृण्णमणुक्कोसयाई ठाणाई जाव उक्कोसयं जुसास खिज्जयं न पावइ) जघन्ययुक्तासं ख्यात से आगे क्रमशः एक एक की वृद्धि करनी चाहिये सो यह वृद्धि वहां तक करते जानी चाहिये कि जहां तक उत्कृष्ट युक्तासं ख्यात का स्थान न आजावे । इस प्रकार जघन्य युक्ता संख्यात और उत्कृष्ट युक्त संख्या के बीच के जितने भी स्थान हैं, वे सब अजघन्य अनुत्कृष्टयुक्तासंस्थान रूप हैं । यही बात सूत्रकार ने इस 'तेण अजहणमणुकोसगाई' इत्यादि सूत्रपाठ द्वारा समझाई
પ્રમાણ છે, તેમાં એક જોડવાથી જઘન્ય યુકતાસ ખ્યાતનું પ્રમાણુ થાય છે. ( आवलिया वितत्तिया चैत्र) धन्य युक्तास म्यामां भेटला सर्षांचा होय छे. એક આવલિકામાં પશુ તેટલા જ સ`પા હાય છે. માટે સૂત્રમાં જ્યાં આલિકાના પાઠ આવે ત્યાં તેને જધન્યમુકતાસભ્યેયના તુલ્ય સમય પ્રમાણુવાલી જાગ્રુવી જોઈ એ ( तेण पर अजद्दण्णमणुक्कोखयाई ठाणाई जाव उक्को जुत्तान खिज्जयं न पावइ) धन्य युक्तासण्यातथी આગળ ક્રમશઃ એક એકની વૃદ્ધિ કરવી જોઈએ, અને આ વૃદ્ધિ ત્યાં લગી કરતાં રહેવુ. નેઈ એ કે જ્યાં સુધી ઉત્કૃષ્ટ યુકત્તાસ ખ્યાતનું સ્થાન આાવી ન જાય. આ રીતે જધન્ય યુકતાસ ખ્યાત અને ઉત્કૃષ્ટ યુક્તાસખ્યાતની વચ્ચે જેટલા સ્થાને છે, તે સર્વે અજધન્ય અનુભૃષ્ટ યુક્તાસખ્યાત રૂપ છે, એ જ વાત સૂત્રધારે
આ
" तेण परं अजद्दण्णमणुक्कोसयाइं" इत्याहि
000
