________________ - 2 6: (11) થી વઘુમટ્ટિર–અવંધ. તથ, માન બપભદિસૂરિ તમારું કલ્યાણ કરે કે જેમના ચરિત્રરૂપ ગગનાંગણે રાજા (ચંદ્રમા) સૂર (શુરવીર કે સૂર્ય), કવિ (શુક્રાચાર્ય) અને બુધ (પંડિત કે બુધ) ગમનાગમનથી રમ્યા કરે છે. વળી જેમના ગેરસ (વચન રસ) નું પાન કરીને અંતરમાં તૃપ ., થયાં છતાં કવિરૂપ વાછરડાઓ કૃગિપણુ (સતકૃષ્ઠતા)ને ધારણ કરતા તે સુજ્ઞ શપાલે (પંડિત ) તે પણ દુર્દમ થઈ પડ્યા હતા. તેમનું યથાશ્રુત ચરિત્ર હું કંઈક કહીશ કે જે મારી પ્રજ્ઞારૂપ આરસીને પ્રકાશીત કરનાર અને પુરૂષોના શૃંગારમાં ભૂષણ સમાન છે. કલ્યાણના નિધાનરૂપ શ્રી ગુર્જર નામે દેશ છે કે જ્યાં નિરભિમાની અને વિવેકી જનો વસે છે તથા અશોક વૃક્ષે અને પર્વતોથી જે શેભાયમાન છે. અંગનાઓ, શ્રીમંતો અને મુનિઓની બહુલતાથી જેનું એકાંશ પ્રતિબંબ સ્વર્ગ૨પ આદર્શમાં રહેલ છે એવું પાટલ નામે નગર છે. ત્યાં જિતશત્રુ નામે રાજા કે જે ગંભીરતામાં સમુદ્ર સમાન હતું અને બાહ્ય તથા અંદરના સમસ્ત શત્રુવનો જેણે નાશ કર્યો હતો. વળી તે સ્થળે સિદ્ધસેન નામે આચાર્ય પ્રખ્યા હતા કે જે વિચિત્ર પ્રકારના શાસ્ત્રોત રહસ્યરૂપ કંદને ઉત્પન્ન કરવામાં નવા મેઘ સમાન, પરમ બ્રહ્માનંદરૂપ અમૃતના સાગરમાં નિમગ્ન સેઢ નામના પ્રઢ ગચ્છના નાયક તથા જ્ઞાનના નિધાન હતા. એકદા રાજાઓને પણ માનનીય તથા સમસ્ત વિદ્યાઓથી શોભતા એવા તે આચાર્ય મોઢેર ગામ (તીર્થ) માં શ્રી મહાવીરને વંદન કરવા માટે ગયા, ત્યાં વિધિપૂર્વક તીર્થને વંદન કરી તેઓ એક અલગ ઉપાશ્રયમાં રહ્યા. એવામાં રાત્રે યોગનિદ્રામાં તેમણે આવા પ્રકારનું સ્વમ જેયું–‘લીલાપૂર્વક લોચનને વિકસિત કરતો અને સવથી શોભતો એ બાળ કેશરી ફાળ મારીને ચૈત્ય શિખરના અગ્ર ભાગપર આરૂઢ થયો.” એ પ્રમાણે અદભુત સ્વમ જોતાં તે મુનીંદ્ર જાગ્યા અને પ્રભાતે તેમણે તે સ્વમ બીજા મહામુનિઓને પ્રસન્નતાથી સંભળાવ્યું. એટલે કલ્યાણના મૂળ કારણ રૂપ અને વિનયના હેતપણાને જણાવતા એવા તે વિનીત મુનિઓએ અર્થ પૂછતાં P.P. Ac. Gunratnasur M.S. Jun Gun Aaradhak Trust
