________________
ડિટિંગ
35
જગદીશ હસી પડ્યો, “અંતુભાઈ પણ ! આ આપણું શહેર ને નગરપાલિકા સુધરી ગયાં છે. બાકી આજ કાલ પર્યાવરણની ચિંતા કોને છે ?' “શું નક્કી થયું ?”
હજુ કંઈ નક્કી થયું નથી. પણ જોજે ને આપણું શહેર તો હું લીલુંછમ રાખીશ.” જગદીશ હોંશથી કહ્યું. તેનો અવાજ લીલાં પાંદડાં જેવો સ્નિગ્ધ અને જીવનરસથી ભર્યો ભર્યો હતો.
પણ હાર્દિકનો અવાજ કઠોર અને શુષ્ક હતો. “શું તમે પણ પપ્પા ! આજકાલ આ પર્યાવરણને નામે પબ્લિક ખોટી ધમાલ કરે છે.”
“અરે પણ !”
ભવિષ્યનો વિચાર કરો. આ દેશને પ્રગતિ કરવી હોય તો ઉદ્યોગો જોઈશે, કારખાનાં ને રિસોર્ટો માટે જમીન જોઈશે. ઝાડનાં ઠૂંઠાં પકડી બેસી નહીં રહેવાય.”
જગદીશ હાર્દિક સામે મૂઢ બની તાકી રહ્યો. “આ શું બોલે છે તું ?”
જુઓ પપ્પા, થોડી વાતો ભાષણમાં ઠીક લાગે. બાકી અહીં આવ્યા પહેલાં હું અંતુભાઈને મળીને જ આવ્યો. જુઓ નંદલાલભાઈને લીલમ રિસોર્ટનો વિસ્તાર કરવો છે એટલે આ બધા ગિરિજનમંડળના આવાસો ખસેડી બીજે બાંધી દઈશું.' હાર્દિક પાસે પ્રગતિની લૂપ્રિન્ટ હતી.
એ તો જુલમ થયો માણસો અને વૃક્ષો પર. એવું ન થાય.' - “થશે, ને મંદિરની જગ્યામાં તો આશ્રમ થાય એટલે ફોરેનથી પણ અહીં સાધકો આવે. આપણા - ગામને જ કમાણી છે.'
નફા કરતાં નુકસાન ઝાઝું છે.” “હવે એ વિચાર ન કરતા. હમણાં ઑડિટિંગ કમિટીની મિટિંગમાં ઠરાવ પાસ થઈ પણ ગયો છે. ઝાડ બધાં દૂર થશે. બનશે તો બીજે રોપીશું.”
ઠરાવ પાસ થઈ ગયો ? મારી સહી વિના ?'
“સહી તો હું કરીને આવ્યો પપ્પા, તમારા નામની. મેં અંતુભાઈને કહ્યું કે હું પપ્પાને સમજાવી લઈશ.'
હાર્દિક ! આ શું ? અરે પણ.” પપ્પા, બેસો પ્લીઝ. જુઓ, હું ખાસ તમને સમજાવવા આવ્યો છું.”
શું સમજાવવા ?' * “જુઓ, આપણા આ બંગલા ને બાગની જમીનના ખૂબ સારા ભાવ આવે છે. અંતુભાઈને રસ છે. મેં હા પાડી દીધી છે.”
