________________
શતાબ્દીના આરે
207
શુભ શરૂઆત : ઉચ્ચ શિક્ષણ પ્રાપ્ત કરવા ઇચ્છતા વિદ્યાર્થીઓને સગવડ આપવા ઇચ્છતી સંસ્થા “શ્રી મહાવીર જૈન વિદ્યાલય'ની શુભ શરૂઆત ભાયખલા લવલેન, તારાબાગમાં જગ્યા ભાડે લઈને કરવામાં આવી. ત્યાંનુ જિનમંદિર અને મેડિકલ કૉલેજ નજીક હોવાથી આ સ્થાન પસંદ કર્યું. ૧૫ વિદ્યાર્થીઓથી, અનેક સ્વપ્નાં સેવતી આ નવીન સંસ્થાનો નાના પાયે ઉદ્ભવ થયો. તેનો આ પ્રારંભકાળ ઘણો વિકટ હતો, પણ તેના આદ્યપ્રેરક પૂ. વલ્લભવિજયજી અને તેમની આ કલ્પનાને સાકારરૂપ આપનારા સૌ શ્રેષ્ઠીઓ અને સંનિષ્ઠ આગેવાનો ધીરજપૂર્વક આ નવી કેડી કંડારવામાં મથ્યા રહેનાર હતા.
નવા નવા સીમાસ્તંભો : ૧૫ વિદ્યાર્થીઓથી શરૂ થયેલ આ વિદ્યાલય જેમ જેમ મજલ કાપતું ગયું, વિરોધના વંટોળ વચ્ચે પણ સમાજના વિકાસ માટે જરૂરી નિર્ણયો લેતું ગયું તેમ તેમ નવા નવા સીમાસ્તંભો ૨ચતું ગયું. પચીસ વર્ષ ૨જત મહોત્સવ, ૫૦ વર્ષ સુવર્ણ મહોત્સવ, ૧૦ વર્ષ હીરક મહોત્સવ, ૭૫ વર્ષે અમૃત મહોત્સવ અને અત્યારે ૧૦૦ વર્ષે શતાબ્દી મહોત્સવ ઊજવનાર આ સંસ્થાની યાત્રા કેવી રહી તેના ઉપર દૃષ્ટિપાત કરતી વખતે આપણે ગૌરવ લઈ શકીએ તેવા નવા નવા ચીલાઓ જોવા મળે છે. વિદ્યાલયના આટલા સુદીર્ઘ માર્ગમાં તેને સ્વપ્નસેવી વિચારકો અને વિદ્વાનો મળતા ગયા. આ બધાનાં નામોનો ઉલ્લેખ કરીએ તો ખૂબ લાંબી નામાવલિ આપવી પડે.
જ્યારે જ્યારે કોઈ નવી યોજના આ સંસ્થાએ સમાજ પાસે મૂકી, પોતાની ઝોળી ફેલાવી ત્યારે કેળવણીપ્રેમી ઉદાર દાતાઓએ મુક્ત મને સખાવત કરીને તેની ઝોળી ભરી આપી છે તેને પણ કેમ ભૂલી શકાય ? દાનની ગંગા તો વહે, પણ તેનો સદુપયોગ કરનારા સંચાલકો, વહીવટી કર્મચારીગણ, નાના-મોટા સૌ હોદ્દેદારો સંસ્થાને સમયે સમયે મળ્યા કર્યા અને આ રીતે તેની જ્ઞાનની ગંગાના વહેણમાં ક્યારેય ઓટ આવી નહીં. મૂકસેવક એવા સંસ્થાના મહામાત્ર શ્રી કાંતિલાલભાઈ ડાહ્યાભાઈ કોરા, વિચક્ષણ એવા શ્રી મોતીચંદ ગિરધરલાલ કાપડિયા, સંસ્થાના આદ્યપ્રેરક પંજાબકેસરી પૂ. આચાર્ય વલ્લભસૂરિજી, આગમપ્રભાકર મુનિશ્રી પુણ્યવિજયજી, આગમોદ્ધારક મુનિ જંબુવિજયજી, સંસ્થાને ભેટ. આપનાર આશ્રયદાતાઓ, ઉપ-આશ્રયદાતાઓ શુભેચ્છકો, કન્યા છાત્રાલયના આદ્યસંસ્થાપકો, કોનાં નામ લઈએ અને કોનાં ન લઈએ – પણ આ બધાના સાથ અને સહકારમાં જે વિકસી તે સંસ્થાની મંજિલમાં જે જે નવાં નવાં શિખરો તેણે સર કર્યા તેની એક ઝલક તો મેળવવી જ રહી. તો આ લાંબી મજલયાત્રામાં કેવા કેવા પડાવો આવતા રહ્યા તેની પર નજર કરતાં પણ આપણને સાનંદાશ્ચર્ય થાય ! ધાર્યું હોત તો મુંબઈમાં આ એક ગુરુકુળ સ્થાપીને તેના સંચાલકોસંયોજકો સંતોષ માનીને બેસી ગયા હોત તો વિદ્યાલય માત્ર એક હૉસ્ટેલ રૂપે જ હોત.
| વિવિધ શાખાઓ : તેના સ્વપ્નસેવી, સંસ્કારસેવી, કેળવણીવાંછુ આગેવાનોને તો તેના આદ્યપ્રેરક પૂ. આ. વલ્લભસૂરિજીના સમગ્ર સમાજની કેળવણીના સ્વપ્નને પૂરું કરવું હતું. વિદ્યાલયની સેવાઓ વધુ ને વધુ વિદ્યાર્થીઓને આપી શકાય તે માટે તેની એક પછી એક શાખાઓ ગામેગામ ખોલવાનું સાહસ કરતાં કરતાં આજે તેની ૧૧ જેટલી શાખાઓ છે. કન્યાઓ પણ કેળવણીમાં પાછળ રહી જાય તો સમાજ તેટલા અંશે પછાત રહે. એટલે આમાંથી ત્રણ તો કન્યા છાત્રાલયો છે કે જે કન્યાઓને રહેવા-જમવાની લગભગ નિઃશુલ્ક સગવડ આપે છે. મુંબઈમાં
