________________
ઐતિહાસિક પૂર્વજોની
[ ૨૪ ]
લઇ કમલમેરના દુ માં જઇ પહોંચી. આખરે અહીં તેના પરિશ્રમને ફળ બેઠું.
દ્વિપ્રા નામના વણિક કુળમાં ઉત્પન્ન થયેલ આશા શાહ નામના તેજસ્વી અધિકારીના હાથમાં રાજ્ય વ્યવસ્થા હતી. કમળમેરમાં અને આસપાસમાં તેની સાહસિકતાની હાક વાગતી હતી. એના પરાક્રમ સામે ભલભલા રાજપૂતા હારી જતા-આ જાતની શૌર્યકથા લેાકમુખે સાંભળી પન્નામાં અહીં રક્ષણ મેળવવાની આશા અંધાઈ.
પ્રયાસ કરી તેણીએ આશા શાહની મુલાકાતના ચાગ સાચ્ચેા. શાહ પેાતાના વિશ્રામગૃહમાં બેઠા હતા, નજિકના ઉઘાડા કમરામાં તેમના વડિલ-યેાવૃદ્ધ માતુશ્રી બેઠા હતા. એ વેળા દાસી પન્નાએ પ્રવેશ કરી, પેાતાના ખભેથી રાજકુ ંવરને ઉતારી, શાહના ખેાળા આગળ ગાદી ઉપર મૂકયા.
કઈ સવાલ પૂછાય તે પૂર્વે જ પન્નાએ કેવા સંયેાગામાં મહારાણાના આ ખરા વંશજનુ રક્ષણ થયું એ સર્વ નમ્રતા પૂર્વક કહી બતાવ્યું. એ માટે રક્ષણ મેળવવા સારુ પેાતાના માથે વીતેલા વીતકાની કહાણી પણ વર્ણવી અને રક્ષણુ આપવાની પ્રાર્થના કરી.
આશા શાહુ—માઈ ! તેં કહ્યા એવા ચમરબધીએ જ્યાં રક્ષણ આપવામાં પાછા પડયા ત્યાં મારા સરખા અને નાનકડા દુના અધિકારીનું ગજું શું ? એમ કહી કુંવરને ગાદી પરથી લઇ જ્યાં પાછા આપવા જાય છે ત્યાં કમરામાં રહી, વાત સાંભળી રહેલા વૃદ્ધ માતુશ્રી મહાર આવ્યા અને જીસ્સાથી ખેલ્યા.
દીકરા તું શું કરવા જાય છે? તુ કૈાની કૂખે જન્મ્યા છે તે યાદ છે ને ? તારી નાડીમાં ટ્ઠિાવંશનુરક્ત વહે છે એ
