________________
આવા પુણ્યાત્માઓને કે જે પુણ્યાત્માઓ ધર્મક્રિયા પ્રત્યે આટલી બધી અભિરૂચિ ધરાવે છે ! આવાઓ તપરૂપ ધર્મક્રિયા નથી કરી શકતા તોય તરી રહ્યા છે. શ્રી જૈનશાસનમાં આ બહુ સુંદર યોગ છે. જેનાથી જે સાધન દ્વારા આરાધના બને તે સાધન દ્વારા આરાધના કરે અને બીજા આત્માઓ પણ જે સાધનોથી જે આરાધના કરતા હોય તેની અનુમોદના આદિ કરે. તપસ્વી, અતપસ્વી એવા પણ તપ પ્રત્યે રૂચિરંતની અવગણના ન કરે. ચારિત્રી જ્ઞાનીની અને જ્ઞાની ચારિત્રીની અવગણના ન કરે. ધર્મી-ધર્મી તો જેનામાં જે યોગ્યતા હોય તેનું પરસ્પર બહુમાન કરે.
ધર્મી પોતાનું બહુમાન ઈચ્છે નહિ અને શક્તિ સામગ્રી હોય તો બીજા ધર્મોનું બહુમાન કરવાને ચૂકે નહિ, આ દશા કેળવવાની જરૂર છે. આજે આ સ્થિતિમાં વિપરિતતા આવતી જાય છે. તપસ્વી પારણાં કરાવનારની ઉણપો શોધે અને પારણા કરાવનાર તપસ્વીઓની ઉણપો શોધે, બેય પોતપોતાને એક બીજાથી ચઢીયાતા માને, તો પરિણામ ભયંકર આવે. સેવ્ય છે કે જે સેવા ન ઈચ્છે. સેવક છે કે જે બદલો ન ઈચ્છે. ધર્મીને સેવા લેવાના નહિ પણ ધર્માત્માઓની સેવા કરવાના કોડ હોવા જોઈએ. સેવા પણ ધર્મપ્રેમથી અને નિ:સ્વાર્થવૃત્તિથી કરવી જોઈએ.
આજે આ સંઘર્ષણ કેમ વધે છે આજે તો સાધારણ સ્થિતિવાળાઓ પોકારે છે કે શ્રીમાનો અમારી ભક્તિ કેમ નથી કરતા ?અને શ્રીમાનો કહે છે કે, ‘અમારે ત્યાં શું ઘટ્યું છે ? પૈસાદાર બન્યા તે ગુન્હો ર્યો ?” આવુંય બને છે. એક ભક્તિ ઈચ્છે છે અને બીજાને કંઈ પડી નથી. વસ્તુત: બંનેયમાં દોષ છે. ધર્મી ભક્તિ ન ઈચ્છે, એ તો સંતોષી હોય, સહન કરે પણ સાધર્મિક તરીકે લેવા ન નીકળે ! એજ રીતે શ્રીમાન્ ધર્મીને દુઃખી સાધર્મિકોની ભક્તિ કરવાનું મન ન થાય એ બને નહિ. મન ન થાય તો માનવું કે એ શ્રીમંત છે પણ ધર્મી નથી.
શ્રી બિભીષણે અયોધ્યાને શણગારવાનો અને શ્રી રામચંદ્રજીના પ્રવેશ મહોત્સવને એ રીતે ધપાવવાનો વિચાર કર્યો, તેમાં પ્રેરણા કોની ?
અયોધ્યાની યાદ, શણગાર અને પ્રવેશ....૨
