________________
உ5
૩૦૨ અવસરે પણ પ્રગટે છે ખરો ? 'સંસારમાં રહેવાથી મારા આત્માનું ભયંકર કોટિનું અહિત થઈ રહ્યું છે' એમ લાગે છે ખરૂં ? 'આવું મનુષ્યપણું મળવા સાથે મને લક્ષ્મી, સ્ત્રી, છોકરાં, સત્તા કે આબરૂ વગેરે ન મળ્યું હોત પણ જો એક માત્ર શ્રી જિનાજ્ઞાની સુંદર પ્રકારની આરાધના મળી હોત તો મારો આ જન્મ સફળ થાત; જ્યારે આ તો બધા મળવા છતાંય મારો મનુષ્યજન્મ નિષ્ફળ જ નહિ પણ નુકશાનકારી બની રહ્યો છે.' આ પ્રકારની આત્મવેદના તમે ક્યારેય પણ અનુભવો છો ખરા ? 'આવતા ભવમાં ભલે હું દરિદ્રપણાને પામું, દાસપણાને પામું, પણ શ્રી જ્મિાજ્ઞાની ઉત્કટ આરાધના કરી શકાય તેવી સ્થિતિ મળે તો બસ છે ! આવો ય ઇચ્છાવિરોધ થાય છે ?
h-c)`
*)repec 300e))226
દયાનું સ્થાન દુઃખ નહિ રહેવું જોઈએ પણ પાપ છે એ હોવું જોઈએ આ બધું થતું હોય તો વિચારી જુઓ અને તે પછી વિચારો કે, હું ત્યાગી નથી બનતો તે સંસારરાગના કારણે કે મારે માટે ત્યાગ અશક્ય છે એથી ? સ્વયં પરીક્ષક બનવાનો આ માર્ગ છે., તમારી આત્મદશાના તમે પરીક્ષક બનો એ જરૂરી છે. શ્રી જિનાજ્ઞાની આરાધનાથી જ સુખ છે, કલ્યાણ છે, એમ લાગવું જોઇએ. 'આ જગતમાં સુખનો કોઇ પણ માર્ગ હોય, તો તે શ્રી જિનાજ્ઞાની આરાધનાનો જ માર્ગ છે.' આવી હાર્દિક માન્યતા હોવી જોઇએ. ચક્રવર્તી પણ જો ધર્મહીન હોય, તો તે પણ દુ:ખી છે, કારણ કે એ મહાદુ:ખમાં પડવાની કાર્યવાહી કરી રહ્યો છે. આ મનોવૃત્તિ ઘડાવી જોઇએ. રાજા બનવાની, શ્રીમંત બનવાની, મોટરો દોડાવવાની, સલામો ઝીલવાની અને જ્યાં ત્યાં પ્રશંસા પામવાની ઇચ્છા જવી જોઇએ અને શ્રી જિનાજ્ઞાની આરાધના કરવાની ઇચ્છા પ્રગટવી જોઇએ. દયાનું સ્થાન દુ:ખ જ નહિ રહેવું જોઇએ, પણ દયાનું મુખ્ય સ્થાન પાપ રહેવું જોઇએ. દુ:ખી કરતાં પણ પાપીની દયા વધુ આવવી જોઇએ. પછી ધર્મહીન અને પાપરક્ત શ્રીમંતોને જોઇને તેમની શ્રીમંતાઇને નમવાનું મન નહિ થાય; એટલું જ નહિ પણ એવા શ્રીમંતોની દયા આવશે ! ‘એ શ્રીમંતભાઇ મને મળે તો સારૂં !' એમ
